Josua II van Ethiopië
From Wikipedia, the free encyclopedia
Iyasu II, of Joshua II (Ge'ez: ኢያሱ; 21 Oktober 1723[1] - 27 Junie 1755), met die troonnaam Alem Sagad (Ge'ez: ዓለም ሰገድ ʿAläm Sägäd, "Voor wie die wêreld buig") was van 19 September 1730 tot met sy dood[2] keiser van Ethiopië, Hy was ’n lid van die Gondar-tak van die Salomoniese Dinastie en die seun van keiser Bakaffa en keiserin Mentewab (en ook bekend onder sy doopnaam, Welete Giyorgis).
Iyasu II | |
---|---|
Keiser van Ethiopië | |
Iyasu en Mentewab uit ’n 18de-eeuse manuskrip. | |
Dinastie | Huis van Salomo |
Bewind | 19 September 1730 - 27 Junie 1755 |
Gebore | (1723-10-21)21 Oktober 1723 |
Gesterf | 27 Junie 1755 (op 31) |
Voorganger | Bakaffa |
Opvolger | Iyoas I |
Eggenote | Welete Bersabe |
Vader | Bakaffa |
Moeder | Keiserin Mentewab |
Keiserin Mentewab het ’n groot rol tydens Iyasu se bewind gespeel, dalk teen haar wil. Kort nadat hy tot keiser verklaar is, het ’n mededingende aanspraakmaker op die troon die koninklike fort agt dae lank aangeval en die hoofstad, Gondar, net verlaat toe ’n leër met 30 000 soldate van Gojjam opdaag. Hoewel die aanvallers nie deur die fort se mure kon dring nie, is ’n groot deel van Gondar verwoes.[3] In plaas daarvan om die titel "regent" aan te neem, het Mentewab haarself as medeheerser laat kroon – die eerste vroulike heerser in die Ethiopiese geskiedenis. Keiserin Mentewab het baie mag gehad tydens die bewind van haar seun en later tydens ’n groot deel van haar kleinseun s'n.