Ибн Баттута
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ибн Батту́та (ғәр. أبو عبد الله محمد ابن بطوطة, тулы исеме Ибн Баттута Әбү Абдаллаһ Мөхәммәд ибн Абдаллаһ әл-Лавати әт-Танджи; 25 февраль 1304 йыл, Тәнжәр, Марокко — 1377 йыл, Фәс) — данлыҡлы ғәрәп сәйәхәтсеһе һәм илгиҙәр сауҙагәре. Ислам донъяһының барлыҡ илдәрен — Болғарҙан Момбасаға, Тимбуктунан Ҡытайға тиклем тотош урап сыҡҡан. Мальдив утрауҙарында туғыҙ ай булғанда шундағы солтан ҡыҙына өйләнгән. «Подарок созерцающим о диковинках городов и чудесах странствий» тигән китап авторы.
Ҡыҫҡа факттар Тыуған көнө, Вафат булған көнө ...
Ибн Баттута | |
ғәр. مُحمَّد بن عبد الله بن مُحمَّد اللواتي الطنجي | |
Тыуған көнө |
24 февраль 1304[1] |
---|---|
Вафат булған көнө |
1368 |
Тормош иптәше | |
Ибн Баттута Викимилектә | |
Ябырға