Heckler & Koch G3
From Wikipedia, the free encyclopedia
Вінтоўка HK G3(Heckler & Koch G3) — аўтаматычная зброя, пабудаванае на аснове аўтаматыкі з напаўвольным заторам. Запаволеньне адкрыцьця засаўкі ажыцьцяўляецца пры ўзаемадзеяньні пары ролікаў з хваставіком ствала і засаўкай, якія складаюцца з дзьвюх частак. Пры гэтым у першы момант ролікі служаць паскаральнікамі задняй часткі засаўкі, адначасова запавольваючы рух перадпакоя часткі засаўкі, якая утрымлівае гільзу ў патроньніку. Сам патроньнік мае падоўжныя канаўкі (т. зв. канаўкі Ревеллі), закліканыя выключыць «заліпаньне» гільзы ў патроньніку. Агульная схема аўтаматыкі была распрацаваная ў 1945 годзе на фірме Маўзэр. Стволавая скрыня вінтоўкі G3 выкананая штампоўкай з сталёвага ліста. На раньніх мадэлях корпус ударна-спускавога мэханізму таксама быў штампаваны з сталёвага ліста, пазьней стаў ужывацца плястыкавы корпус запальнага мэханізму, выкананы разам з пісталетнай рукаяцьцю і спускавым кручком. Корпус запальнага мэханізму мацуецца да ствольнай скрынкі штыфтам і пры няпоўнай разборцы адкідваецца ўніз-наперад пасьля аддзяленьня прыклада з затыльнікам стваловай скрынкі. Пры неабходнасьці корпус запальнага мэханізму можа быць лёгка аддзелены ад зброі для рамонту або замены шляхам выманьня штыфта, разьмешчанага ззаду гнязда для набойніка. Сам запальны мэханізм куркавы, перакладнік рэжымаў агню служыць і засьцерагальнікам, разьмешчаны з левага боку корпуса запальнага мэханізму. Штатна мае 3 становішчы — «засьцерагальнік», «адзінкавыя», «чарга», аднак маюцца і варыянты запальнага мэханізму з дадатковым рэжымам агню з адсечкай чаргі па 3 патрона. Дзяржальня зараджаньня складаная, знаходзіцца зьлева над ствалом і не рухаецца пры стральбе. Прыцэльныя прынады на першых варыянтах (G3 і G3А1) уяўлялі сабой мушку ў колцавым намушніку і перакідны адчынены цалік, на пазьнейшых мадыфікацыях (G3А2, А3, А4) цалік стаў дыяптрычным, у выглядзе барабана з адтулінамі для адлегласьцяў стральбы 100, 200, 300 і 400 мэтраў. Прыклад з патыліцавіком мацуюцца да ствольнай скрынкі двума штыфтамі і здымаюцца пры разборцы. Існуе два асноўных варыянту прыкладаў — няскладнай з плястыка (на мадэлях G3 і G3А2) і высоўны тэлескапічны, штампаваны з сталі з гумовай патыліцай (мадэлі G3А1, G3А3). На самых раньніх вінтоўках цаўё было штампаваным з мэталу, з адтулінамі для ахаладжэньня ствала. Пазьней цаўё стала плястыкавым, перш таксама з адтулінамі для ахаладжэньня, на апошніх мадэлях — гладкім, без адтулін. Ствол абсталяваны шчылінным полымягасіцелем, які выкарыстоўваецца таксама для кіданьня вінтовачных гранат. На яго таксама можа мацуецца багнет-нож. Сілкаваньне вінтоўкі ажыцьцяўляецца з мэталічных магазінаў на 20 патронаў.
HK G3 | |
---|---|
HK G3 | |
Тып | Аўтаматычная вінтоўка |
Краіна паходжаньня | Нямеччына |
Гісторыя выкарыстаньня | |
Пэрыяд выкарыстаньня | 1959 - сёньня |
Гісторыя вытворчасьці | |
Дата стварэньня | 1950-я |
Вытворца |
|
Вытворчасьць | 1958–1997 |
Адзінак створана | каля 7 млн[1] |
Мадыфікацыі | G3; G3А1; G3А2; G3А3 |
Характарыстыкі | |
Вага | 4.5 кг |
Даўжыня | 1023 мм |
Даўжыня ствала | 450 мм; 315 мм (G3KA4) |
Патрон | 7,62×51 мм |
Прынцып дзеяньня | напаўвольны затвор |
Хуткастрэльнасьць | 600 ст/хв |
Пачатковая хуткасьць кулі: |
800 м/с |
Прыцэльная далёкасьць |
400 м |
Від боясілкаваньня | набойнік на 20 патронаў |
Адмыслова для грамадзянскага рынка фірма Heckler & Koch выпускала толькі самазарадныя варыянты вінтоўкі G3, вядомыя перш як HK 41, а затым HK 91.