Трыгліф
From Wikipedia, the free encyclopedia
Трыгліф (τρίγλυφος, ад tri-, у складаных словах — тры і glуphō — рэжу) — ў архітэктуры элемент фрыза дарычнага ордэра, які ўяўляе сабой вертыкальную каменную пліту з трохвугольнымі ў плане падоўжнымі жолабамі. Трыгліфы чаргуюцца з метопамі, якія маглі упрыгожвацца рэльефамі або жывапісам. Трыгліфы звычайна размяшчаюцца па восях калон і інтэркалумніяў і на канцах фрыза ў вуглах будынка.