Арабскі халіфат
From Wikipedia, the free encyclopedia
Халіфа́т або Арабскі халіфат (араб. خلافة إسلامية) — феадальная тэакратычная араба - мусульманская дзяржава, якае ўзнікла ў выніку арабскіх заваяванняў VII — IX стагоддзяў і ўзначальвалася халіфамі. Таксама халіфат як тэрмін азначае ісламскую тэакратычную дзяржаву, якая павінна аб'ядноўваць усіх мусульман. Зрэшты толькі першы Амеядскі халіфат сапраўды аб'ядноўваў усю уму.
Хуткія факты Арабскі халіфат араб. خلافة إسلامية, 630 — 1258 ...
Гістарычная дзяржава | |
Арабскі халіфат араб. خلافة إسلامية | |
---|---|
|
|
630 — 1258
|
|
Сталіца |
630—656 Медзіна 656 — 661 Мека 661 — 754 Дамаск 754 — 762 Эль-Куфа 762 — 836 Багдад 836 — 892 Фустат 892 — 1258 Багдад |
Мова(ы) | Арабская мова |
Афіцыйная мова | арабская |
Насельніцтва | арабы, персы, копты, туркі, армяне, сірыйцы, грузіны (разам з мегрэламі і абхазамі), іспанцы, партугальцы, паўднёвыя італьянцы, дагестанскія народы, афганцы, узбекі, таджыкі. |
Пераемнасць | |
< Сасаніды | |
Хулагуіды > |
Закрыць
Пад кантролем гэтай дзяржавы ў перыяд яе росквіту знаходзіліся землі Блізкага Усходу, Афрыкі і паўднёвага захаду Еўропы. Халіфат кантактаваў з такімі рэгіёнамі як Еўропа і Вялікі еўразійскі стэп, цесна ўзаемадзейнічаў з тагачасным ўтварэннямі на гэтых землях - Вялікай Булгарыяй, Цюркскім і Хазарскім каганатам, Вялікім княствам Рускім, Усходняй Рымскай імперыяй.