Βαλκανική εκστρατεία (Α' Παγκόσμιος Πόλεμος)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Βαλκανική Εκστρατεία του Α' Παγκοσμίου Πολέμου πραγματοποιήθηκε μεταξύ των Κεντρικών Δυνάμεων (Αυστροουγγαρία, Βουλγαρία, Γερμανία, Οθωμανική Αυτοκρατορία) και των Συμμαχικών Δυνάμεων (Σερβία, Μαυροβούνιο, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ρωσία, Ιταλία, αργότερα Ελλάδα).
Η εκστρατεία αυτή ξεκίνησε με την εισβολή της Αυστροουγγαρίας στη Σερβία, η οποία αποκρούστηκε. Μια νέα προσπάθεια οδήγησε στην κατάκτηση της Σερβίας και του Μαυροβουνίου από τη Βουλγαρία και την Αυστροουγγαρία αλλά και στην υποχώρηση του σερβικού στρατού μέσω της Αλβανίας και της ολικής καταστροφής του στη Θεσσαλονίκη από τους Συμμάχους. Ενώθηκαν με τον γαλλοβρετανικό συμμαχικό στρατό που βρισκόταν στην Ανατολή και συμμετείχαν σε έναν παρατεταμένο πόλεμο εναντίον των βουλγαρικών δυνάμεων στο μέτωπο της πΓΔΜ. Ο εν λόγω στρατός είχε τοποθετηθεί στην Ελλάδα και οδήγησε στο Εθνικό Σχίσμα αναφορικά με το εάν η Ελλάδα θα έπρεπε να ενταχθεί στους Συμμάχους ή να παραμείνει ουδέτερη στον πόλεμο, κάτι που θα ωφελούσε τις Κεντρικές Δυνάμεις. Η Ελλάδα τελικά τάχθηκε στο πλευρό των Συμμάχων το 1917. Τον Σεπτέμβριο 1918 η επίθεση στον Αξιό πέρασε τα σύνορα της Βουλγαρίας, η οποία αναγκάστηκε να παραδοθεί και είχε ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση της Αλβανίας, της Σερβίας και του Μαυροβουνίου.