Γαλλική τέχνη του 19ου αιώνα
From Wikipedia, the free encyclopedia
H γαλλική τέχνη του 19ου αιώνα αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια των επαναστατικών γεγονότων και διαδοχικών πολιτικών αλλαγών της εποχής, μιας από τις επαναστατικότερες της ιστορίας της Γαλλίας.[1] ok
Στις αρχές του 19ου αιώνα, ο Νεοκλασικισμός, με κύριο εκπρόσωπο στη ζωγραφική τον Ζακ-Λουί Νταβίντ (1748–1825), ήταν ο επίσημος καλλιτεχνικός ρυθμός που υποστηρίχθηκε και από τον Ναπολέοντα, ως Πρώτο Ύπατο και ως αυτοκράτορα από το 1804. Πολύ σύντομα, ένα νέο ανερχόμενο ρεύμα, ο Ρομαντισμός -με επίδραση σε καλλιτέχνες, συγγραφείς, ποιητές και φιλοσόφους- πρότεινε μια νέα αισθητική που εξύψωσε το συναίσθημα και τη φύση έναντι του ορθολογισμού και του κλασικισμού.
Από τα μέσα του αιώνα, εν μέσω των ταξικών αγώνων και τον απόηχο των επαναστατικών εξεγέρσεων στη Γαλλία, ο ρομαντισμός αντικαταστάθηκε από τον ρεαλισμό στις εικαστικές τέχνες και τη λογοτεχνία, ο οποίος επικεντρώθηκε στα σύγχρονα θέματα και τη ζωή των κατώτερων τάξεων.
Δύο μεγάλα καλλιτεχνικά κινήματα κυριαρχούν τις τέσσερις τελευταίες δεκαετίες του αιώνα. Μια ομάδα ζωγράφων που είναι γνωστοί ως Ιμπρεσιονιστές ανέτρεψαν τους ισχύοντες καλλιτεχνικούς θεσμούς και απελευθέρωσαν τους καλλιτέχνες, επιτρέποντας την εξερεύνηση νέων μορφών έκφρασης. Ζωγράφιζαν κυρίως τοπία με σπασμένα χρώματα και χαλαρές πινελιές που αντικατόπτριζαν την παροδική φύση των θεμάτων που απεικόνιζαν. Σε απάντηση, μια ομάδα καλλιτεχνών γνωστών ως Μετα-Ιμπρεσιονιστές ανέπτυξαν ανεξάρτητα στυλ ζωγραφικής, απορρίπτοντας τον ρεαλισμό των ιμπρεσιονιστών.
Στο τέλος του αιώνα, πολλοί καλλιτέχνες, σχεδιαστές και συλλέκτες προώθησαν μια καλλιτεχνική μεταρρύθμιση που οδήγησε σε ένα στυλ γνωστό ως Αρ Νουβώ. Βασισμένο σε ασύμμετρες, οργανικές φόρμες και επηρεασμένο από την ιαπωνική τέχνη, το στυλ Αρ Νουβώ εφαρμόστηκε στη ζωγραφική και τις γραφικές τέχνες καθώς και στην αρχιτεκτονική και τον σχεδιασμό καθημερινών αντικειμένων.[2]
Πολλά από τα ρεύματα που αναπτύχθηκαν στη γαλλική τέχνη αυτή την περίοδο είχαν παράλληλες εξελίξεις και στη Γαλλική λογοτεχνία του 19ου αιώνα.