Ζοσκέν ντε Πρε
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ζοσκέν ντε Πρε (γαλλ. Josquin des Prez, ή Josquin Desprez· λατ. Josquinus Pratensis ή Jodocus Pratensis, περ. 1450 – 27 Αυγούστου 1521), κοινά αναφερόμενος ως "Ζοσκέν", ήταν Γαλλο-Φλαμανδός συνθέτης της Αναγέννησης. Υπήρξε ο διασημότερος Ευρωπαίος συνθέτης θρησκευτικής μουσικής της εποχής του, η σπουδαιότητα του οποίου συγκρίνεται μ' αυτή του Γκιγιώμ Ντυφαί και του Τζιοβάννι Πιερλουίτζι ντα Παλεστρίνα, ενώ θεωρείται κύριος εκπρόσωπος της Γαλλο-Φλαμανδικής Σχολής. Κατά γενική ομολογία, τα έργα του απηχούν τα πρώτα αριστοτεχνικά δείγματα αναγεννησιακής πολυφωνίας, που περιλαμβάνουν μοτέτα, λειτουργίες, κανόνες κλπ., όσο και κομμάτια κοσμικής μουσικής, όπως σανσόν και φρόττολες.
Ζοσκέν ντε Πρε | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Josquin des Prés (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1455 Μπορεβουάρ Vermandois[1] |
Θάνατος | 27 Αυγούστου 1521[2] Κοντέ-συρ-λ'Εσκώ[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Κάτω Χώρες των Αψβούργων Γαλλία |
Ιδιότητα | συνθέτης |
Είδος τέχνης | Λειτουργία, Μοτέτο και chanson |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Κατά τον 16ο αιώνα ο Ζοσκέν ανελίχθηκε στον σπουδαιότερο συνθέτη των ημερών του, ενώ επηρέασε πλήθος μουσικών, που μιμήθηκαν εν πολλοίς την τεχνική του και τα εκφραστικά του μέσα. Η φήμη του μνημονεύεται σε γραπτά του Μπαλντασσάρε Καστιλιόνε και του Μαρτίνου Λούθηρου, ενώ κατά τους θεωρητικούς Τζοζέφο Τσαρλίνο και Χάινριχ Γκλαρεάν το μουσικό του ύφος ήταν η προσωποποίηση της τελειότητας.[3] Μάλιστα, πολλοί αντιγραφείς της εποχής, εκμεταλευόμενοι το ηχηρό του όνομα, τον συνέδεσαν με πλείστα ανώνυμα έργα.[4] Τουλάχιστον 374 έργα τού αποδόθηκαν λανθασμένα, κάτι που καταδείχθηκε σχετικά πρόσφατα, χάρη στη σύγχρονη συγκριτική μουσικολογία και τις τεχνικές της.[5] Παρά το ανάστημα της μουσικής του, που κράτησε μέχρι τις αρχές της εποχής του Μπαρόκ και αναβίωσε στις αρχές του 20ού αιώνα, τα βιογραφικά του στοιχεία παραμένουν σκιώδη έως ανύπαρκτα.