Θέατρο του Πομπήιου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Θέατρο του Πομπήιου (λατινικά: Theatrum Pompeii, ιταλικά: Teatro di Pompeo) ήταν μία κατασκευή στην Αρχαία Ρώμη, που κτίστηκε κατά το τελευταίο μέρος της εποχής της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας από τον Γναίο Πομπήιο τον Μέγα (Gnaeus Pompeius Magnus). Ολοκληρώθηκε το 55 π.Χ. και ήταν το πρώτο μόνιμο θέατρο, που κτίστηκε στη Ρώμη. Τα ερείπιά του βρίσκονται στo Λάργκο ντι Τόρε Αρτζεντίνα.
Θέατρο του Πομπήιου | |
---|---|
Είδος | Ρωμαϊκός αρχαιολογικός χώρος και ρωμαϊκό θέατρο |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°53′43″N 12°28′25″E |
Διοικητική υπαγωγή | Ρώμη[1] |
Χώρα | Ιταλία |
Έναρξη κατασκευής | 55 π.Χ. |
Ολοκλήρωση | 56[2] |
Χρήση | θέατρο[1] |
Χρηματοδότης | Πομπήιος |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Περικλείεται από τις μεγάλες με κίονες στοές· ήταν ένα εκτεταμένο συγκρότημα κήπων με κρήνες και αγάλματα. Κατά μήκος της σκεπαστής στοάς υπήρχαν δωμάτια αφιερωμένα στην έκθεση τεχνουργημάτων και άλλων έργων, που είχε συλλέξει ο Πομπήιος κατά τη διάρκεια των εκστρατειών του. Στην απέναντι άκρη του συγκροτήματος του κήπου ήταν η Curia του Πομπήιου για πολιτικές συναντήσεις. Η Σύγκλητος συχνά χρησιμοποιούσε αυτό το κτίριο μαζί με έναν αριθμό ναών και αίθουσών, που ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις για τις επίσημες συνεδριάσεις τους. Η Curia είναι διάσημη, ως το μέρος όπου ο Ιούλιος Καίσαρας δολοφονήθηκε από τον Βρούτο και τον Κάσσιο κατά τη διάρκεια μίας συνόδου της Συγκλήτου στις 15 Μαρτίου 44 π.Χ.