Κάρολος Α΄ της Ρουμανίας
Βασιλιάς της Ρουμανίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κάρολος Α΄ (ρουμ. Carol I al României, 20 Απριλίου 1839 - 27 Σεπτεμβρίου (Π.Η.)/ 10 Οκτωβρίου (Ν.Η.) 1914), που γεννήθηκε Κάρολος του Χοεντσόλλερν-Ζίγκμαρινγκεν (γερμ. Karl von Hohenzollern-Zigmaringen) ήταν πρίγκιπας του Χοεντσόλλερν-Ζίγκμαρινγκεν και μετέπειτα ηγεμόνας της Ρουμανίας από το 1866 ως το 1914.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Κάρολος Α΄ | |
---|---|
Περίοδος | 1881 - 1914 |
Διάδοχος | Φερδινάνδος |
Πρίγκιπας της Ρουμανίας | |
Περίοδος | 1866 - 1881 |
Προκάτοχος | Αλεξάντρ Ιόαν Κούζα |
Γέννηση | 20 Απριλίου 1839 Ζίγκμαρινγκεν, Γερμανία |
Θάνατος | 10 Οκτωβρίου 1914 (75 ετών) Κάστρο Πέλες, Σινάια, Ρουμανία |
Τόπος ταφής | Κούρτεα ντε Άρτζες, Ρουμανία |
Σύζυγος | Ελισάβετ του Βηντ |
Επίγονοι | Μαρία |
Οίκος | Χοεντσόλλερν-Ζίγκμαρινγκεν |
Πατέρας | Κάρολος Αντώνιος του Χοεντσόλλερν-Ζίγκμαρινγκεν |
Μητέρα | Ιωσηφίνα της Βάδης |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Εξελέγη Κυβερνήτης Πρίγκιπας (Domnitor) των Ρουμανικών Ενωμένων Πριγκιπάτων στις 20 Απριλίου 1866 μετά την ανατροπή του Αλεξάντρου Ιόαν Κούζα από ένα παλατιανό πραξικόπημα. Τον Μάιο του 1877 ανακήρυξε τη Ρουμανία ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. Η ήττα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1878) στο Ρωσοτουρκικό Πόλεμο εξασφάλισε τη ρουμανική ανεξαρτησία. Ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Ρουμανίας στις 26 Μαρτίου [Π.Η. 14 Μαρτίου] 1881. Ήταν ο πρώτος ηγεμόνας της δυναστείας Χοεντσόλλερν-Ζίγκμαρινγκεν, που κυβέρνησε τη χώρα μέχρι την ανακήρυξη της δημοκρατίας το 1947.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ο Κάρολος Α΄ ηγήθηκε προσωπικά του ρουμανικού στρατού κατά το Ρωσοτουρκικό Πόλεμο και ανέλαβε τη διοίκηση του ρωσορουμανικού στρατού κατά την Πολιορκία της Πλέβνας. Η χώρα απέκτησε διεθνώς αναγνωρισμένη ανεξαρτησία με τη Συνθήκη του Βερολίνου (1878) και απέσπασε τη Νότια Δοβρουτσά από τη Βουλγαρία το 1913. Η εγχώρια πολιτική ζωή, που ακόμη κυριαρχείτο από τις πλούσιες οικογένειες γαιοκτημόνων της χώρας, οργανωμένη γύρω από τα αντίπαλα κόμματα, Φιλελεύθερο και Συντηρητικό, υπονομεύθηκε από δύο εκτεταμένες αγροτικές εξεγέρσεις στη Βλαχία (το νότιο μισό της χώρας) τον Απρίλιο του 1888 και στη Μολδαβία (το βόρειο μισό) το Μάρτιο του 1907.
Ο Κάρολος ποτέ δεν απέκτησε άρρενα κληρονόμο, έχοντας το μεγαλύτερο αδελφό του, Λεοπόλδο, ως μελλοντικό διάδοχο. Τον Οκτώβριο του 1880 ο Λεοπόλδος παραιτήθηκε από το δικαίωμα διαδοχής υπέρ του γιου του, Γουλιέλμου, που με τη σειρά του παραιτήθηκε του δικαιώματος έξι χρόνια αργότερα (1886) υπέρ του νεότερου αδελφού του, Φερδινάνδου.