Μάχη του Ευρυμέδοντα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Να μη συγχέεται με τη μάχη του Ευρυμέδοντα κατά τους Ρωμαιο-Συριακούς Πολέμους
Μάχη του Ευρυμέδοντα | |||
---|---|---|---|
Πόλεμοι της Δηλιακής Συμμαχίας | |||
Ο Ευρυμέδοντας Ποταμός, κοντά στον Άσπενδο | |||
Χρονολογία | 466 ή 469 π.Χ. | ||
Τόπος | Ευρυμέδοντας (ποταμός) | ||
Έκβαση | Νίκη των Ελλήνων | ||
Αντιμαχόμενοι | |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
Δυνάμεις | |||
| |||
Απώλειες | |||
|
Η Μάχη του Ευρυμέδοντα ήταν διπλή μάχη (ναυμαχία και πεζομαχία), η οποία έλαβε χώρα στη θάλασσα και στη ξηρά μεταξύ της Δηλιακής Συμμαχίας — δηλαδή της Αθήνας και των συμμάχων της — και της Περσικής αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών υπό την ηγεσία του Ξέρξη Α'. Διεξήχθη είτε το 469 π.Χ. είτε το 466 π.Χ. στον Ευρυμέδοντα Ποταμό, στην Παμφυλία της Μικράς Ασίας (σημερινή Τουρκία). Αποτελεί μέρος των Πολέμων της Δηλιακής Συμμαχίας, οι οποίοι με τη σειρά τους εντάσσονται στο πλαίσιο των Περσικών Πολέμων.
Η Δηλιακή Συμμαχία συγκροτήθηκε μεταξύ της Αθήνας και πόλεων-κρατών του Αιγαίου, μετά την αποχώρηση των Σπαρτιατών από την προηγούμενη ελληνική συμμαχία, με κύριο σκοπό να συνεχιστεί ο πόλεμος κατά της Περσίας, ο οποίος ξεκίνησε με την πρώτη και συνεχίστηκε με τη δεύτερη περσική εισβολή στην Ελλάδα (492-490 π.Χ. και 480-479 π.Χ. αντίστοιχα). Μετά τις μάχες των Πλαταιών και της Μυκάλης, με τις οποίες έληξε η δεύτερη εισβολή, οι ελληνικές συμμαχικές δυνάμεις αντεπιτέθηκαν, πολιορκώντας τις πόλεις της Σηστού και του Βυζαντίου. Ακολούθως, η Δηλιακή Συμμαχία ανέλαβε την ευθύνη για τον πόλεμο και συνέχισε τις επιθέσεις στις περσικές βάσεις στο Αιγαίο κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας (από το 478 π.Χ.).
Είτε το 469 είτε το 466 π.Χ., οι Πέρσες άρχισαν να συγκροτούν εκ νέου στρατό και στόλο, έτσι ώστε να ξεκινήσουν νέα μεγάλη επίθεση κατά των Ελλήνων. Το περσικό εκστρατευτικό σώμα στρατοπέδευσε κοντά στον Ευρυμέδοντα, με πιθανολογούμενο σκοπό να κινηθεί κατά μήκος των ακτών της Μικράς Ασίας, κατακτώντας όλες τις πόλεις στο πέρασμά του. Αυτό θα έθετε τις περιοχές της Ασιατικής Ελλάδας και πάλι υπό περσικό έλεγχο και θα προσέφερε στους Πέρσες ναυτικές βάσεις, από τις οποίες θα μπορούσαν να διεξάγουν επιχειρήσεις στο Αιγαίο. Όταν πληροφορήθηκε τις περσικές προετοιμασίες, ο Αθηναίος στρατηγός Κίμων έπλευσε με 200 τριήρεις στη Φασηλίδα της Παμφυλίας, η οποία εντέλει δέχθηκε να συμμαχήσει με τη Δηλιακή Συμμαχία, γεγονός το οποίο δυσχέρανε τον αρχικό περσικό σχεδιασμό.
Ακολούθως, ο Κίμων αποφάσισε να πραγματοποιήσει προληπτική επίθεση κατά των περσικών δυνάμεων στον Ευρυμέδοντα. Συγκεκριμένα, έπλευσε κοντά στο στόμιο του ποταμού και διέλυσε γρήγορα τον περσικό στόλο που στρατοπέδευε εκεί. Το μεγαλύτερο μέρος του περσικού στόλου προσέγγισε τη ξηρά και οι Πέρσες ναύτες βρήκαν καταφύγιο στο στρατόπεδό τους. Ο Κίμων τότε αποβιβάστηκε με τους στρατιώτες του και επιτέθηκε στον περσικό στρατό, ο οποίος επίσης διαλύθηκε. Οι Έλληνες, μετά τη νίκη κατά των Περσών, πήραν πολλούς αιχμαλώτους και κατάφεραν να καταστρέψουν τις αγκυροβολημένες 200 περσικές τριήρεις. Αυτή η διπλή νίκη φαίνεται να έπληξε το ηθικό των Περσών και να απέτρεψε οποιαδήποτε περσική εκστρατεία στο Αιγαίο μέχρι το 451 π.Χ. Ωστόσο, η Δηλιακή Συμμαχία δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα της, ίσως επειδή άλλα γεγονότα του Ελληνικού κόσμου απαιτούσαν την προσοχή της.