Μιχαήλ ο Γενναίος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μιχαήλ ο Γενναίος (ρουμανικά: Mihai Viteazul ή Mihae Bravu, ουγγρικά: Vitéz Mihály, 1558 - 9 Αυγούστου 1601) ήταν πρίγκιπας της Βλαχίας (ως Μιχαήλ Β΄, 1593–1601), της Μολδαβίας (1600) και de facto ηγεμόνας της Τρανσυλβανίας (1599–1600). Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους εθνικούς ήρωες της Ρουμανίας και θεωρείται από τη Ρουμανική ιστοριογραφία ο πρωτουργός της Ρουμανικής ενότητας.
Μιχαήλ ο Γενναίος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1558[1][2][3] ή 1558 Târgu de Floci |
Θάνατος | 19 Αυγούστου 1601[4] Turda |
Τόπος ταφής | Dealu Monastery |
Χώρα πολιτογράφησης | Βλαχία Ηγεμονία της Μολδαβίας Πριγκιπάτο της Τρανσυλβανίας (1570-1711) |
Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης ηγεμόνας πολιτικός βοεβόδας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Doamna Stanca |
Τέκνα | Nicolae II Patrascu Domnița Florica Marula, lady of Cornateni[5] |
Γονείς | Pătraşcu cel Bun και Teodora Cantacuzino |
Οικογένεια | House of Drăculești |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Κατάλογος ηγεμόνων της Βλαχίας (1593–1600) Governor of Transylvania (1599–1600) βοεβόδας της Μολδαβίας (Μαΐου 1600 – Σεπτέμβριος 1600) |
Υπογραφή | |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Η διοίκησή του της Βλαχίας άρχισε το φθινόπωρο του 1593. Δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησε πόλεμος με τους Οθωμανούς, μια σύγκρουση κατά την οποία ο Πρίγκιπας πολέμησε στη μάχη του Τσιλουγκιρένι, που θεωρείται μία από τις σημαντικότερες μάχες της βασιλείας του. Παρόλο που οι Βλάχοι εξήλθαν νικητές από τη μάχη, ο Μιχαήλ αναγκάστηκε να υποχωρήσει με τα στρατεύματά του και να περιμένει βοήθεια από τους συμμάχους του, τον πρίγκιπα Σιγισμόνδο Μπάτορι της Τρανσυλβανίας και το Ροδόλφο Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο πόλεμος συνεχίστηκε μέχρι τον Ιανουάριο του 1597, αλλά η ειρήνη κράτησε μόνο ενάμισι χρόνο, για να επανέλθει στα τέλη του 1599, όταν ο Μιχαήλ δεν μπόρεσε να συνεχίσει τον πόλεμο λόγω έλλειψης υποστήριξης από τους συμμάχους του.
Το 1599 ο Μιχαήλ κέρδισε τη Μάχη του Σέλιμπιρ και σύντομα εισήλθε στην Άλμπα Ιούλια, γινόμενος αυτοκρατορικός κυβερνήτης (δηλαδή de facto ηγεμόνας) της Τρανσυλβανίας. Λίγους μήνες αργότερα τα στρατεύματα του Μιχαήλ εισέβαλαν στη Μολδαβία και έφθασαν στην πρωτεύουσα της, το Ιάσιο. Ο ηγέτης της Μολδαβίας Ιερεμίας Μοβίλα κατέφυγε στην Πολωνία και ο Μιχαήλ ανακηρύχθηκε Πρίγκιπας της Μολδαβίας. Ο Μιχαήλ διατήρησε τον έλεγχο και των τριών επαρχιών για λιγότερο από ένα χρόνο πριν οι ευγενείς της Τρανσυλβανίας και ορισμένοι βογιάροι στη Μολδαβία και στη Βλαχία ξεσηκωθούν εναντίον του με μια σειρά εξεγέρσεων. Στη συνέχεια ο Μιχαήλ συμμάχησε με το στρατηγό της Αυτοκρατορίας Τζόρτζο Μπάστα και κατέστειλε μια εξέγερση των Ούγγρων ευγενών στο Γκουρουσλάου της Τρανσυλβανίας. Αμέσως μετά από αυτή τη νίκη, ο Ροδόλφος διέταξε τη δολοφονία του Μιχαήλ, που πραγματοποιήθηκε στις 9 Αυγούστου 1601 από τους άνδρες του Μπάστα.