Νίνοϊ Ακίνο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μπενίνιο Συμεών «Νίνοϊ» Ακίνο ο νεώτερος (27 Νοεμβρίου 1932 - 21 Αυγούστου 1983) ήταν Φιλιππινέζος πολιτικός, ηγετική φυσιογνωμία της αντιπολίτευσης κατά της δικτατορίας του Φερδινάντο Μάρκος στις Φιλιππίνες. Όντας σφοδρός επικριτής του Μάρκος, φυλακίστηκε για 7 χρόνια κατά την διάρκεια της περιόδου του στρατιωτικού νόμου, πριν αποφυλακιστεί και μεταβεί στις ΗΠΑ για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα υγείας του. Το 1983 αποφασίζει να επιστρέψει στις Φιλιππίνες, αλλά δολοφονείται μόλις αποβιβάζεται από το αεροπλάνο που τον μετέφερε.[2] Η δολοφονία του έγινε το σύμβολο του δημοκρατικού κινήματος στις Φιλιππίνες, καθώς ενέπνευσε και άλλους να παλέψουν για τα ιδανικά τους. Μετά τον θάνατό του, η γυναίκα του, Κορασόν Ακίνο, έγινε εκ των πραγμάτων η νέα ηγέτιδα της αντιπολίτευσης και οδήγησε την χώρα στον τερματισμό της δικτατορίας του Μάρκος με την Επανάσταση της Λαϊκής Δύναμης το 1986.[3][4][5]
Μπενίνιο Συμεών Ακίνο ο Νεώτερος | |
---|---|
Γερουσιαστής | |
Περίοδος 30 Δεκεμβρίου 1967 – 23 Σεπτεμβρίου 1972 | |
Κυβερνήτης της επαρχίας Ταρλάκ | |
Περίοδος 17 Φεβρουαρίου 1961 – 30 Δεκεμβρίου 1967 | |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 17 Οκτωβρίου 1932, Ταρλάκ, Φιλιππίνες |
Θάνατος | 21 Αυγούστου 1983 (50 ετών) Μανίλα, Φιλιππίνες |
Υπηκοότητα | Φιλιππίνες |
Πολιτικό κόμμα | Φιλελεύθερο Κόμμα των Φιλιππινών |
Σύζυγος | Κορασόν Ακίνο |
Παιδιά | 5, συμπεριλαμβανομένου του Μπενίνιο Ακίνο Γ´ |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο των Φιλιππίνων Ateneo de Manila University San Beda University Saint Joseph's College of Quezon City |
Επάγγελμα | Δημοσιογράφος |
Βραβεύσεις | Λεγεώνα της Τιμής των Φιλιππίνων Quezon Service Cross Bantayog ng mga Bayani honoree[1] |
Υπογραφή | |
Παρωνύμιο | Νίνοϊ |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Πέρα από την γυναίκα του, που έγινε η πρώτη πρόεδρος των Φιλιππίνων μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, και ο γιος του, ο Μπενίνιο Ακίνο ο τρίτος εκλέχτηκε πρόεδρος το 2010.
Προς τιμήν του Νίνοϊ Ακίνο, και της συνεισφοράς του για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το Διεθνές Αεροδρόμιο της Μανίλας -στο οποίο δολοφονήθηκε- μετονομάστηκε σε Διεθνές Αεροδρόμιο «Νίνοϊ Ακίνο» , ενώ η ημέρα του θανάτου του (21 Αυγούστου) είναι εθνική επέτειος και αργία.[6]