Οράτιος (θεατρικό έργο)
τραγωδία του Πιέρ Κορνέιγ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Οράτιος (γαλλικός τίτλος: Horace) είναι πεντάπρακτη έμμετρη τραγωδία του Πιέρ Κορνέιγ εμπνευσμένη από θρυλικά γεγονότα της ρωμαϊκής εποχής. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 19 Μαΐου 1640 και δημοσιεύθηκε το 1641.[1]
Ο όρκος των Ορατίων του Νταβίντ (1875) | |
Συγγραφέας | Πιέρ Κορνέιγ |
---|---|
Τίτλος | Horace |
Γλώσσα | Γαλλικά |
Πολιτιστικό κίνημα | κλασικισμός |
Μορφή | θεατρικό έργο |
Βασίζεται σε | Οράτιοι και Κουριάτιοι |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Το θέμα είναι βασισμένο στη μάχη μεταξύ των Ορατίων και των Κουριατίων που αναφέρεται στην Ιστορία της Ρώμης του Ρωμαίου ιστορικού Τίτου Λίβιου. Για να αποφευχθεί ο ολοκληρωτικός πόλεμος, δύο πόλεις συμφωνούν ότι η καθεμία θα στείλει τους τρεις πιο γενναίους πολεμιστές της να πολεμήσουν μεταξύ τους σε μάχη σώμα με σώμα. Οι τρεις αδελφοί Κουριάτιοι επιλέγονται για να εκπροσωπήσουν την Άλμπα και οι τρεις Οράτιοι επιλέγονται για να εκπροσωπήσουν τη Ρώμη. Αυτό δημιουργεί ένα δυσάρεστο δίλημμα καθώς οι δύο οικογένειες συνδέονται με συγγενικούς και φιλικούς δεσμούς. Η τραγωδία ακολουθεί όταν οι απαιτήσεις του πατριωτισμού συγκρούονται με τους δεσμούς της οικογενειακής πίστης.[1]
Το θεατρικό έργο, αφιερωμένο στον καρδινάλιο Ρισελιέ, ήταν η δεύτερη μεγάλη επιτυχία του Πιερ Κορνέιγ. Γραμμένο ως απάντηση στους επικριτές του προηγούμενου έργου του Ο Σιντ (1636), παρουσιάζει έναν χαρακτήρα ακόμη πιο τολμηρό από τον Ροδρίγο, τον Οράτιο, ο οποίος αναγκάζεται να θυσιάσει τον καλύτερο φίλο του και να σκοτώσει την αδελφή του.[2]
Ελπίζοντας να εξασφαλίσει την υποστήριξη των κριτικών και ποιητών της εποχής του, ο συγγραφέας διάβασε την τραγωδία στον Μπουαρομπέρ και άλλους πριν την παρουσιάσει στο κοινό, αλλά αρνήθηκε να κάνει τις αλλαγές που πρότειναν οι συνάδελφοί του. Θεωρείται μια από τις μεγάλες τραγωδίες του Κορνέιγ.[3]