Ο κουρέας της Σεβίλλης (θεατρικό έργο)
θεατρικό έργο του Μπωμαρσαί / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο κουρέας της Σεβίλλης ή Η ανώφελη προφύλαξη (γαλλικός τίτλος: Le Barbier de Séville ou la Précaution inutile) είναι κωμωδία σε 4 πράξεις σε πρόζα του Πιερ-Ωγκυστέν Καρόν ντε Μπωμαρσαί.[1]
Συγγραφέας | Πιερ Μπωμαρσαί |
---|---|
Τίτλος | Le Barbier de Séville |
Γλώσσα | Γαλλικά |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 23 Φεβρουαρίου 1775 |
Μορφή | θεατρικό έργο |
Χαρακτήρες | Count Almaviva, Figaro και d:Q107299850 |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Αρχικά γράφτηκε το 1772 ως όπερα κομίκ αλλά απορρίφθηκε από τους Ιταλούς ηθοποιούς. Το έργο, όπως είναι σήμερα γνωστό, γράφτηκε το 1773, αλλά, λόγω νομικών και πολιτικών προβλημάτων του συγγραφέα, παίχτηκε το 1775 στην Κομεντί Φρανσαίζ. Είναι μια ελαφριά αλλά καυστική σάτιρα της αισιόδοξης ανερχόμενης αστικής τάξης πριν από τη Γαλλική επανάσταση, στο τυπικό ύφος του Γάλλου θεατρικού συγγραφέα.[2]
Το θέμα του έργου είναι εμπνευσμένο από Το σχολείο των γυναικών του Μολιέρου. Ο κόμης Αλμαβίβα, που έχει ερωτευτεί μια νεαρή ορφανή, τη Ροζίνα, είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα για να την κερδίσει από τον δον Μπάρτολο, τον ηλικιωμένο κηδεμόνα της, που σχεδιάζει να την παντρευτεί. Ενώ, μεταμφιεσμένος, προσπαθεί να φέρει εις πέρας το έργο του, συναντά τον πρώην υπηρέτη του τον Φιγκαρό, ο οποίος με τα τεχνάσματά του θα τον βοηθήσει στα σχέδιά του.[3]
Αν και το έργο είχε κακή υποδοχή στην αρχή, ο Μπωμαρσαί δούλεψε γρήγορα το σενάριο, μετατρέποντάς το σε μεγάλη επιτυχία μετά από τρεις ημέρες. Η Μαρία-Αντουανέτα έπαιξε το ρόλο της Ροζίν το 1785.[2]
Μαζί με τον Γάμο του Φιγκαρό (1784) και το λιγότερο διάσημο Η ένοχη μητέρα (1792) αποτελεί μια τριλογία βασισμένη στους ίδιους χαρακτήρες.
Η επιτυχημένη κωμωδία του Μπωμαρσαί διασκευάστηκε πολλές φορές για την όπερα. Η πιο γνωστή διασκευή είναι Ο Κουρέας της Σεβίλλης του Τζιοακίνο Ροσίνι.[4]