Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1990
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1990 ήταν η 14η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και διεξήχθη στην Ιταλία από τις 8 Ιουνίου έως τις 8 Ιουλίου 1990. Η Ιταλία έγινε η δεύτερη χώρα μετά το Μεξικό που διοργάνωσε δύο φορές το Παγκόσμιο Κύπελλο. Στον τελικό της διοργάνωσης πήγαν η Δυτική Γερμανία και η Αργεντινή, με την Δυτική Γερμανία να αναδεικνύεται κυπελλούχος για τρίτη φορά στην ιστορία της, με σκορ 1-0.[1][2]
Coppa del Mondo FIFA Italia '90 (Ιταλικά) | |
---|---|
Επίσημo λογότυπο | |
Πληροφορίες | |
Χώρα | Ιταλία |
Διοργανωτής | FIFA |
Ημερομηνίες | 8 Ιουνίου 1990 |
Τερματισμός | 8 Ιουλίου 1990 |
Στάδια | 12 |
Κατάταξη | |
Πρώτη θέση | Δυτική Γερμανία (3ος τίτλος) |
Δεύτερη θέση | Αργεντινή |
Τρίτη θέση | Ιταλία |
Τέταρτη θέση | Αγγλία |
Στατιστικά | |
Πρώτος σκόρερ | Σαλβατόρε Σκιλάτσι (6) |
Καλ. παίκτης | Σαλβατόρε Σκιλάτσι |
Καλ. νεαρότερος παίκτης | Ρόμπερτ Προσινέτσκι |
Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση |
Η διοργάνωση θεωρείται ως μία από τις χειρότερες από πλευράς θεάματος όλων των εποχών. Τα αμυντικά συστήματα κυριάρχησαν ολοκληρωτικά, με την πλειοψηφία των ομάδων να προσέχουν υπερβολικά τις άμυνές τους και σπάνια να εκδηλώνουν επίθεση, ενώ είναι ενδεικτικό ότι η Αργεντινή έφτασε στον τελικό με δύο μόνο νίκες σε επτά αγώνες, έχοντας προκριθεί δύο φορές στη διαδικασία των πέναλτι, ενώ και μεγάλο αριθμός αγώνων κρίθηκε ανάλογα μετά από πτωχά σε γκολ και θέαμα αποτελέσματα κανονικής διάρκειας αγώνων και ημίωρης παράτασης.[3][4][5] Είναι χαρακτηριστικό ότι στους 52 αγώνες της διοργάνωσης, σημειώθηκαν 115 γκολ, δίνοντας έτσι μέσο όρο μόλις 2,21 γκολ ανά αγώνα, τον χαμηλότερο μέσο όρο γκολ ανά αγώνα στην ιστορία όλων των Παγκοσμίων Κυπέλλων μέχρι σήμερα.
Αντίστοιχα κακός ήταν και ο τελικός, που θεωρείται ο χειρότερος στην ιστορία του θεσμού, χωρίς θέαμα, δύο αποβολές και το μοναδικό γκολ με αμφισβητούμενο πέναλτι στο 85'.[6][7] Παρ' αυτά, η Δυτική Γερμανία θεωρείται δίκαιος νικητής, κυριαρχώντας γενικότερα στη διοργάνωση.[8] Στη μνήμη πολλών το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 έμεινε για οτιδήποτε άλλο εκτός από το ποδόσφαιρο, όπως ο πανηγυρισμός του 38χρονου Καμερουνέζου Ροζέ Μιλά μετά από κάθε ένα από τα τέσσερα γκολ που σημείωσε.[9]
Σύμφωνα με τον σκόρερ του τελικού Αντρέας Μπρέμε, ήταν η αρχή της μείωσης των μεγάλων αποστάσεων ανάμεσα σε μεγάλες και μικρότερες ποδοσφαιρικές δυνάμεις, εθνικές ομάδες και συλλόγους. Πιο ανταγωνιστικό το ποδοσφαιρικό θέαμα, λιγότεροι οι κενοί χώροι στα γήπεδα, εκεί που αναπτύσσονται δυνατότητες και οι τακτικές.[10]