Παλάτσο Πίττι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Παλάτσο Πίττι (Palazzo Pitti - ανάκτορο, μέγαρο [των] Πίττι) είναι μεγάλη κτιριακή κατασκευή στη Φλωρεντία. Βρίσκεται νότια του ποταμού Άρνου, σε μικρή απόσταση από την Πόντε Βέκκιο (Ponte Vecchio, Παλαιά Γέφυρα). Ο πυρήνας του ανακτόρου όπως έχει σήμερα, χρονολογείται από το 1458 και ήταν αρχικά η κατοικία του Λούκα Πίττι, ενός φιλόδοξου Φλωρεντινού τραπεζίτη.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Παλάτσο Πίτι | |
---|---|
Palazzo Pitti | |
Είδος | μουσείο τέχνης[1][2], μουσείο μοντέρνας τέχνης[2], Ιταλικό εθνικό μουσείο[2] και μέγαρο |
Αρχιτεκτονική | αναγεννησιακή αρχιτεκτονική |
Διεύθυνση | Piazza de' Pitti, 1 |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 43°45′55″N 11°15′0″E |
Διοικητική υπαγωγή | Φλωρεντία[2] |
Τοποθεσία | ιστορικό κέντρο της Φλωρεντία |
Χώρα | Ιταλία[3] |
Έναρξη κατασκευής | 1458[4] |
Χρήση | μουσείο τέχνης |
Αρχιτέκτονας | Φιλίππο Μπρουνελλέσκι[5] και Λούκα Φαντσέλι[5] |
Προστασία | ιταλικό πολιτισμικό αγαθό |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Το μέγαρο αγοράστηκε από τους Μεδίκους το 1549 και έγινε η κύρια κατοικία των οικογενειών που κυβερνούσαν το Μεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης. Εξελίχθηκε σε πραγματικό θησαυροφυλάκιο, καθώς οι διαδοχικές γενεές συσσώρευσαν εκεί πίνακες ζωγραφικής, κοσμήματα και κάθε είδους πολυτελή τεχνουργήματα.
Στα τέλη του 18ου αιώνα, το ανάκτορο χρησιμοποιήθηκε από τον Ναπολέοντα όταν αυτός περνούσε από την πόλη. Αργότερα αποτέλεσε για λίγο το βασιλικό ανάκτορο της πρόσφατα ενωμένης Ιταλίας. Το 1919 ο βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ το δώρισε στον ιταλικό λαό. Σήμερα το ανάκτορο είναι το μεγαλύτερο μουσειακό συγκρότημα στη Φλωρεντία. Το κυρίως κτίριο έχει έκταση 32.000 τετραγωνικών μέτρων και στεγάζονται σ’ αυτό πολλές πινακοθήκες και μουσεία που αναφέρονται λεπτομερώς στη συνέχεια.