Παλαιό Λάτιο
ιστορική περιοχή της Ιταλίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Παλαιό ή Αρχαίο Λάτιο (λατινικά: Latium vetus ή Latium antiquum) ήταν περιοχή στην Ιταλική χερσόνησο, συνόρευε στα βόρεια με τον Τίβερη, στα ανατολικά με τα Απέννινα όρη, στα δυτικά με τη Μεσόγειο και στα νότια με το Όρος Τσίρτσεο. Στην περιοχή κατοικούσαν οι Λατίνοι οι πρώτοι κάτοικοι στην Αρχαία Ρώμη. Στη συνέχεια κατοίκησαν στην αρχαιότητα πολλές Ιταλικές φυλές όπως οι Ρούτουλοι, οι Βόλσκοι, οι Αίκουοι και οι Έρνικοι.[1] Η περιοχή καταγράφεται ως "Παλαιό Λάτιο" για να διακριθεί με το "Νεότερο Λάτιο" που επεκτάθηκε αργότερα από το Όρος Τσίρτσεο μέχρι τον ποταμό Γκαριλιάνο που πήρε το όνομα "Προσαρτημένο Λάτιο". Αντιστοιχεί στη σημερινή Ιταλική επαρχία Λάτιο και καλύπτει έκταση 50 Ρωμαικά Μίλια.[2] Ο Τέοντορ Μόμσεν υπολόγισε την έκταση του σε 1860 τετραγωνικά χιλιόμετρα.[3] Ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς παρέχει στο έργο του "Ρωμαϊκές αρχαιότητες" εκτενείς πληροφορίες σχετικά με την περιοχή του Λατίου, συσχετίζει τους θρύλους του με πολλούς Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς που έζησαν στην περιοχή. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος στο έργο του Φυσική Ιστορία καταγράφει δύο οικισμούς του Παλαιού Λατίου που είχαν εξαφανιστεί στην εποχή του. Άλλες σημαντικές λογοτεχνικές πληροφορίες μας έδωσαν ο Τίτος Λίβιος, ο Στράβων, ο Σέξτους Πομπήιος Φέστους και ο Μαύρος Σέρβιος Ονοράτος. Σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές οι πρώτοι κάτοικοι στην κεντρική Ιταλία ήταν οι Λίγυρες και οι Σικελοί.[4] Όταν εκδιώχθηκαν από τους γηγενείς πληθυσμούς μετανάστευσαν οι Λίγυρες στα βόρεια και οι Σικελοί στα νότια, η μετανάστευση έγινε από τους λόφους και τα βουνά προς τις πεδιάδες. Πολλοί μύθοι καταγράφουν τη μετανάστευση Ελλήνων στην κεντρική και τη νότια Ιταλία όπως ο Εύανδρος, οι Σαβίνοι, ο Οίνωτρος, ο Πευκέτιος και ο Δαύνος.[5] Η άφιξη του Αινεία από την Τροία όπως έγραψε ο Βιργίλιος σηματοδότησε την έναρξη του Λατινικού πολιτισμού στην Ιταλία.[6] Η Άλμπα Λόνγκα ήταν επικεφαλής της Λατινικής Ομοσπονδίας που περιείχε 30 πόλεις και φυλές, διατηρήθηκε για περισσότερο από 500 χρόνια. Η κάθε πόλη είχε διαφορετικούς μύθους και διαφορετικές θεωρίες καταγωγής, συνδέθηκαν ωστόσο με την κοινή λατρεία του Γιούπιτερ.