Πόλεμος του Σικελικού Εσπερινού
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Πόλεμος του Σικελικού Εσπερινού ήταν μια σύγκρουση που ξεκίνησε με την εξέγερση του Σικελικού Εσπερινού κατά του Καρόλου Α΄ της Σικελίας το 1282 και τελείωσε το 1302 με την ειρήνη της Καλταμπελότα. Διεξήχθη στη Σικελία, την Καταλονία (η Σταυροφορία της Αραγονίας ) και αλλού στη δυτική Μεσόγειο μεταξύ των βασιλέων της Αραγονίας από τη μία πλευρά, εναντίον των Καπετιδών-Ανζού (Ανδεγαβών), δηλ. του Καρόλου Α΄, του γιου του Καρόλου Β΄, των βασιλέων της Γαλλίας και του πάπα από την άλλη πλευρά. Ο πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα τη διαίρεση του παλαιού βασιλείου της Σικελίας. Στην Καλταμπελότα, ο Κάρολος Β΄ επιβεβαιώθηκε ως βασιλιάς των εδαφών στη χερσόνησο του βασιλείου της Σικελίας, δηλ. στην ηπειρωτική Ιταλία ("βασίλειο της Σικελίας στην άλλη πλευρά του Στενού", δηλαδή της Νάπολης), ενώ ο Φρειδερίκος Γ΄ επιβεβαιώθηκε ως βασιλιάς των νησιωτικών εδαφών ("βασίλειο της Σικελίας απέναντι του Στενού», δηλαδή την Τρινακρία).
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |