Συντακτικός τύπος (χημεία)
γραφική αναπαράσταση χημικής δομής / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο συντακτικός ή δομικός τύπος μιας χημικής ένωσης είναι μια γραφική αναπαράσταση της μοριακής δομής (που καθορίζεται με μεθόδους δομικής χημείας (structural formula)), που δείχνει πώς είναι πιθανώς διατεταγμένα τα άτομα στο πραγματικό τρισδιάστατο χώρο. Φαίνονται επίσης οι χημικοί δεσμοί εντός του μορίου, είτε ρητά είτε σιωπηρά. Σε αντίθεση με άλλους χημικούς τύπους,[1] που έχουν περιορισμένο αριθμό συμβόλων και είναι ικανά μόνο για περιορισμένη περιγραφική ισχύ, οι συντακτικοί τύποι παρέχουν μια πληρέστερη γεωμετρική αναπαράσταση της μοριακής δομής. Για παράδειγμα, πολλές χημικές ενώσεις υπάρχουν σε διαφορετικές ισομερείς (isomeric) μορφές, οι οποίες έχουν διαφορετικές εναντιομερείς (enantiomeric) δομές αλλά τον ίδιο μοριακό τύπο. Υπάρχουν πολλοί τύποι τρόπων σχεδίασης αυτών των δομικών τύπων, όπως: δομές Λιούις, συμπυκνωμένους τύπους, σκελετικούς τύπους, προβολές Νιούμαν, διαμορφώσεις κυκλοεξανίου (Cyclohexane conformations), προβολές κατά Χάουορθ και προβολές Φίσερ.[2] Χρησιμοποιούνται πολλές συστηματικές χημικές μορφές ονομασίας, όπως στις χημικές βάσεις δεδομένων, οι οποίες είναι ισοδύναμες και εξίσου ισχυρές με τις γεωμετρικές δομές. Αυτά τα συστήματα χημικής ονοματολογίας περιλαμβάνουν το SMILES (απλοποιημένο σύστημα καταχώρησης γραμμής μοριακής εισαγωγής, Simplified molecular-input line-entry system), InChI (διεθνές χημικό αναγνωριστικό, International Chemical Identifier) και Χημική Γλώσσα Σήμανσης (Chemical Markup Language, CML). Αυτά τα συστηματικά χημικά ονόματα μπορούν να μετατραπούν σε δομικούς τύπους και αντίστροφα, αλλά οι χημικοί σχεδόν πάντα περιγράφουν μια χημική αντίδραση ή αντίδραση σύνθεσης χρησιμοποιώντας συντακτικούς τύπους και όχι χημικές ονομασίες, επειδή οι συντακτικοί τύποι επιτρέπουν στον χημικό να οπτικοποιήσει τα μόρια και τις δομικές αλλαγές που συμβαίνουν σε αυτά κατά τη διάρκεια των χημικών αντιδράσεων. Τα ACD/ChemSketch και ChemDraw είναι δημοφιλείς λήψεις/ιστότοποι που επιτρέπουν στους χρήστες να σχεδιάζουν αντιδράσεις και δομικούς τύπους, συνήθως με τη δομή Λιούις.