Χάριετ Τάμπμαν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Χάριετ Τάμπμαν (γεννήθηκε Araminta Ross, π. 1822-10 Μαρτίου 1913) ήταν μια Αμερικανίδα πολίτης που ήταν υπέρ της κατάργησης της δουλείας και πολιτική ακτιβίστρια. Αν και γεννήθηκε σκλάβα, η Τάμπμαν δραπέτευσε και στη συνέχεια έκανε δεκατρείς αποστολές για τη διάσωση περίπου εβδομήντα σκλάβων, τις οικογένειες τους και τους φίλους τους,[28] χρησιμοποιώντας ένα δίκτυο φτιαγμένο από ακτιβιστές και ασφαλή σπίτια κατά της δουλείας, γνωστό ως Υπόγειο Σιδηρόδρομο. Αργότερα βοήθησε τον σύμμαχο Τζον Μπράουν να στρατολογήσει άνδρες για την επιδρομή στο Χάρπερς Φέρυ. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, υπηρέτησε ως μια ένοπλη ανιχνεύτρια και κατάσκοπος για το Στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών. Στα τελευταία της χρόνια, η Τάμπμαν ήταν ακτιβιστρια στον αγώνα για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών.
Ως γεννημένη σκλάβα στη περιοχή της Κομητείας Ντόρτσεστερ του Μέριλαντ, η Τάμπμαν ξυλοκοπήθηκε και χτυπήθηκε από τους διάφορους ιδιοκτήτες της ως παιδί. Νωρίς στη ζωή της, υπέφερε από ένα τραύμα στο κεφάλι, όταν μια οργισμένη ιδιοκτήτρια σκλάβων έριξε ένα βαρύ μεταλλικό αντικείμενο που σκόπευε να χτυπήσει εναν άλλο σκλάβο, αλλά χτύπησε αντ' αυτού εκείνη. Η ζημία που της είχε προκαλέσει ήταν ζάλη, πόνος, και τάσεις για υπερυπνία, οι οποίες διήρκεσαν για όλη της τη ζωή. Ήταν μια αφοσιωμένη Χριστιανή και έβλεπε παράξενα οράματα και έντονα όνειρα, τα οποία τα απέδιδε ως προμηνύματα από τον Θεό.
Το 1849, η Τάμπμαν δραπέτευσε στη Φιλαδέλφεια, άλλα αμέσως μετά επέστρεψε στο Μέριλαντ για να σώσει την οικογένειά της. Σιγά-σιγά, μία ομάδα τη φορά, έφερε μαζί της τους συγγενείς της από την πολιτεία, και τελικά καθοδήγησε δεκάδες άλλους σκλάβους στην ελευθερία. Ταξιδεύοντας μόνο το βράδυ και με άκρα μυστικότητα, η Τάμπμαν (ή "Μωυσής", όπως τη φώναζαν) "δεν έχασε ποτέ επιβάτες". Μετά αφού η Πράξη περί Σκλάβων του 1850 πέρασε, βοήθησε ως οδηγός να φυγαδευτούν άνθρωποι πιο βόρεια στη Βρετανική Βόρεια Αμερική, και βοήθησε πρόσφατα απελευθερωμένους σκλάβους να βρουν δουλειά εκεί. Η Τάμπμαν γνώρισε τον ακτιβιστή για την κατάργηση της θανατικής ποινής Τζον Μπράουν, το 1858, και τον βοήθησε να σχεδιάσουν και να στρατολογήσουν υποστηρικτές για την επιδρομή στο Χάρπερς Φέρυ.
Όταν ο Εμφύλιος Πόλεμος άρχισε, η Τάμπμαν εργάστηκε για τον Στρατό της Ένωσης, αρχικά ως μαγείρισσα και νοσοκόμα, και στη συνέχεια, ως μια ένοπλη ανιχνεύτρια και κατάσκοπος. Η πρώτη γυναίκα που οδήγησε μια ένοπλη αποστολή στον πόλεμο, καθοδήγησε την επιδρομή στο πλοίο Combahee, από το οποίο απελευθερώθηκαν περισσότεροι από 700 σκλάβους. Μετά τον πόλεμο, πήγε στο σπίτι της οικογένειας της στο ακίνητο που είχε αγοράσει το 1859 στο Ώμπερν της Νέας Υόρκης, όπου και φρόντιζε τους ηλικιωμένους γονείς της. Ήταν ενεργή στο κίνημα για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών, μέχρι που την κατέβαλλε η ασθένεια της και έπρεπε να γίνει δεκτή σε ένα σπίτι για ηλικιωμένους αφροαμερικανούς που είχε βοήθησε να καθιερωθεί η ίδια χρόνια νωρίτερα. Αφού πέθανε το 1913, έγινε ένα σύμβολο Αμερικανικού θάρρους και ελευθερίας.