Στάθμη θαλάσσης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ως στάθμη θαλάσσης χαρακτηρίζεται το εκάστοτε ύψος του επιπέδου της επιφάνειας της θαλάσσης από το βυθό.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το ύψος αυτό δεν παραμένει σταθερό, αλλά υφίσταται μεταβολές. Οι μεταβολές αυτές οφείλονται κυρίως σε φαινόμενα παλίρροιας που οφείλονται στην παλιρροϊκή αλληλεπίδραση της Γης κυρίως με τη Σελήνη, αλλά και με τον Ήλιο, σε αλλαγές βαρομετρικής πίεσης και θερμοκρασίας, στην επίδραση των ανέμων, στην εξάτμιση καθώς και σε εκβολή γλυκέων υδάτων (εκβολή ποταμού).
Έτσι η στάθμη της θαλάσσης σε ορισμένο χρόνο μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ανώτατη, κατώτατη ή μέση στάθμη θαλάσσης.
Όλες οι βυθομετρικές ενδείξεις στους ναυτικούς χάρτες αναφέρονται στη "μέση στάθμη της θάλασσας", αλλά και όλες οι υψομετρικές ενδείξεις όλων των χαρτών λαμβάνουν ως βάση αναφοράς αυτή τη στάθμη.