Ναυτικό δίκαιο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ναυτικό Δίκαιο ή Εμπορικό Ναυτικό Δίκαιο (Maritime Law) χαρακτηρίζεται το σύνολο των Κανόνων που ρυθμίζουν τις σχέσεις που ανάγονται στο ναυτικό ή θαλάσσιο εμπόριο, στη ναυσιπλοΐα και στη ναυτιλία γενικότερα.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Ναυτικό Δίκαιο είναι ένας ιδιόμορφος κλάδος του Εμπορικού Δικαίου που ρυθμίζει αφενός μεν θέματα προστασίας του δημοσίου συμφέροντος και του κοινωνικού συνόλου που εξ αυτών και χαρακτηρίζεται ως Δημόσιο Ναυτικό Δίκαιο και αφετέρου σε θέματα προστασίας ιδιωτικών σχέσεων και συμφερόντων για τα οποία και χαρακτηρίζεται Ιδιωτικό Ναυτικό Δίκαιο. Από τις παραπάνω διακρίσεις το μεν
Α) Δημόσιο Ναυτικό Δίκαιο διακρίνεται επιμέρους σε:
- Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο που αφορά θέματα που προκύπτουν μεταξύ Χωρών από την ναυσιπλοΐα,
- Διοικητικό Ναυτικό Δίκαιο που ρυθμίζει τους τρόπους κτήσης και αποβολής της εθνικότητας πλοίου, τον έλεγχο των πλοίων καθώς και τις προϋποθέσεις εκείνες της άσκησης του ναυτικού επαγγέλματος, (ναυτική εργασία) κ.ά.,
- Ποινικό και Πειθαρχικό Ναυτικό Δίκαιο, που αφορά ποινικά και πειθαρχικά αδικήματα των ναυτικών και το
Β) Ιδιωτικό Ναυτικό Δίκαιο που διακρίνεται και σε επιμέρους
- Ιδιωτικό Διεθνές Ναυτικό Δίκαιο που ορίζει γενικά ποίου κράτους το εσωτερικό δίκαιο θα εφαρμοσθεί σε περιπτώσεις ναυτιλιακών σχέσεων, όταν αυτές δεν είναι καθορισμένες. Επ΄ αυτών ακολουθούν οι Διεθνείς ναυτιλιακές συμβάσεις. Και τέλος το
- Ναυτεργασιακό Δίκαιο ή Ναυτεργατικό δίκαιο που αποτελεί μέρος του Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου που ρυθμίζει θέματα ναυτικής εργασίας