Sistema politónico
De Wikipedia, la enciclopedia encyclopedia
El Sistema politónico, derivado de Πολυτονική γραφή της ελληνικής γλώσσας [Polytonikí grafí tis ellinikís glóssas (Escritura politónica de la lengua griega)]; Πολυτονικό σύστημα γραφής της ελληνικής γλώσσας [Polytonikó sýstima grafís tis ellinikís glóssas (Sistema de escritura politónica de la lengua griega)],[1] es el sistema de escritura usado para escribir griego antiguo, griego koiné, griego bizantino y καθαρεύουσα (katharévousa). Comprende un conjunto de reglas para la utilización de los diacríticos usados en esa lengua: el acento agudo, el acento grave, el acento circunflejo, el espíritu áspero, el espíritu suave, la diéresis, la coronis y la iota suscrita.
El término politónico significa ‘de muchos acentos’ y se opone al sistema monotónico de escritura del griego, que utiliza un solo tipo de acento (el acento agudo o τόνος, tonos).