ابوالقاسم لاهوتی
شاعر ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
ابوالقاسم الهامی متخلص به لاهوتی یا لاهوتیخان (۲۰ مهر ۱۲۶۴ در کرمانشاه – ۲۵ اسفند ۱۳۳۵ در مسکو) شاعر، روزنامهنگار، نظامی و فعال سیاسی انقلابی کُرد اهل ایران بود. لاهوتی فعالیت خود را از دوران انقلاب مشروطه آغاز کرد و سپس در دههٔ ۱۹۲۰ میلادی به عضویت حزب کمونیست ایران درآمد. او در دوران رضاشاه تحت تعقیب قرار گرفت و غیاباً محکوم به اعدام شد، اما موفق شد فرار کرده و به شوروی بگریزد. لاهوتی دوران کودکی و جوانی خود را غالباً در ایران سپری کرد و در زمان انقلاب مشروطه (۱۹۰۵ تا ۱۹۱۱) و بعد از آن از پیشاهنگان شورشها و مبارزات کارگری علیه استبداد بود. او در سال ۱۹۲۱ میلادی رهبری شورشی در تبریز را که به نام «شورش لاهوتیخان» مشهور است، به عهده داشت.
ابوالقاسم لاهوتی | ||||
---|---|---|---|---|
زادهٔ | ۲۰ مهر ۱۲۶۴ کرمانشاه | |||
درگذشت | ۲۵ اسفند ۱۳۳۵ (۷۱ سال) مسکو | |||
مدفن | گورستان نووودویچی، مسکو | |||
محل زندگی | کرمانشاه، مسکو، دوشنبه | |||
دیگر نامها | ابوالقاسم الهامی | |||
شهروندی | اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی | |||
پیشه | شاعر | |||
آثار | اپرای کاوه آهنگر، قصیده کرملین، تاج و بیرق، مجموعه اشعار | |||
سبک | رئالیسم سوسیالیستی | |||
عنوان | لاهوتیخان، ماژور لاهوتی | |||
منصب | وزیر فرهنگ تاجیکستان شوروی، نفر دوم کانون نویسندگان شوروی | |||
مکتب | مارکسیسم، مارکسیسم-لنینیسم | |||
همسر(ها) | نصرت آق اولی[نیازمند منبع] ستسیلیا یا سلسلهبانو | |||
فرزندان | دو پسر: گیو، دلیر قاسمویج لاهوتی دو دختر: لیلی، عطیه | |||
والدین | میرزا احمد الهامی | |||
جایزه(ها) |
|
نام خانوادگی اصلی وی، «الهامی»، از نامههایی که به برادرش مینوشت آشکار شد. وی افزون بر کردی به زبانهای فرانسوی، فارسی، روسی، ترکی و انگلیسی مسلط بود و مدتی در ترکیه به چاپ نشریات ترکی و فرانسوی پرداخت.[1]