احمد سوکارنو
From Wikipedia, the free encyclopedia
احمد سوکارنو (۶ ژوئن ۱۹۰۱–۲۱ ژوئن ۱۹۷۰)،[1] اولین رئیسجمهور کشور اندونزی بود که از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۷ به روی کار بود. سوکارنو جنبشهای جدایی طلبی اندونزی از هلند را رهبری کرد، آنگاه که هلندیان اندونزی را در دست میداشتند، او بیش از یک دهه در زندان هلندیان بازداشت بود تا آنگاه که نیروهای ژاپنی به اندونزی درآمدند و به یاری ایشان از زندان بیرون آمد و در افزایش نیرو و پشتیبانی یاریشان کرد و سپس در ازای آن از ایشان در پراکندن اندیشههای آزادی طلبانه خویش یاری طلبید. آنگاه که ژاپنیان تسلیم شدند، سوکارنو و محمد حتی رسماً استقلال اندونزی را به روز هفده اوت سال ۱۹۴۵ اعلام کردند و خود سوکارنو نخستین رئیسجمهور اندونزی شد و اندونزیاییان را در ارتش و سیاست رهبری کرد و جلوی چیرگی دوباره هلندیان را بر کشورش گرفت و بسیار ایستادگی کرد تا به سال ۱۹۴۹ هلندیان جدایی اندونزی را رسماً پذیرفتند.[2]پرامودیا انانتا تور دربارهٔ سوکارنو نوشته: سوکارنو در روزگار کنونی تنها رهبر آسیایی ای است که توانست مردمی را چنین گوناگون، در نژاد و فرهنگ و دین، گردهم آورد و یکی گرداند بی آنکه قطره ای خون از کسی بریزد.[3] پس از یک دوره پرآشوب حکومت دموکراسی پارلمانی، سوکارنو گونه ای از فرمانروایی خودکامه به نام «Demokrasi terpimpin» را در کشور روا گرداند که به آشوبها و نابسامانیها پایان داد و خطرهایی که اندونزی را تهدید میکرد از میان برد.
احمد سوکارنو | |
---|---|
اولین رئیسجمهور اندونزی | |
دوره مسئولیت ۱۸ اوت ۱۹۴۵ – ۱۲ مارس ۱۹۶۷ | |
نخستوزیر | Sutan Sjahrir Amir Sjarifuddin محمد حتی Abdul Halim Muhammad Natsir Soekiman Wirjosandjojo Wilopo Ali Sastroamidjojo Burhanuddin Harahap Djuanda Kartawidjaja |
معاون رئیسجمهور | محمد حتی |
پس از | ایجاد پست |
پیش از | سوهارتو |
یازدهمین نخستوزیر اندونزی | |
دوره مسئولیت ۹ ژوئیه ۱۹۵۹ – ۲۵ ژوئیه ۱۹۶۶ | |
رئیسجمهور | خودش |
پس از | Djuanda Kartawidjaja |
پیش از | انحلال پست |
اطلاعات شخصی | |
زاده | کوسنو سوسوردیهاردیو ۶ ژوئن ۱۹۰۱ سورابایا، هند شرقی هلند |
درگذشته | ۲۱ ژوئن ۱۹۷۰ (۶۹ سال) جاکارتا |
ملیت | اندونزی |
همسر(ان) | فاطماواتی |
فرزندان | مگاواتی سوکارنوپوتری |
پیشه | سیاستمدار |
امضا |
مگاواتی سوکارنوپوتری فرزند اوست.