اپسین
From Wikipedia, the free encyclopedia
اپسینهای جانوری گیرندههای جفتشده با پروتئین G و گروهی از پروتئینها هستند که از طریق رنگبر، معمولاً شبکیه، به نور حساس میشوند. هنگامی که اپسینها به شبکیه متصل میشوند، به پروتئینهای رتینیلیدین تبدیل میشوند، اما معمولاً بدون در نظر گرفتن آنها همچنان اپسین نامیده میشوند. برجستهترین آنها در سلولهای گیرنده نور شبکیه دیده میشوند. پنج گروه کلاسیک از اپسینها در بینایی نقش دارند و واسطه تبدیل یک فوتون نور به سیگنال الکتروشیمیایی هستند که نخستین مرحله در آبشار انتقال بصری است. اپسین دیگری که در شبکیه چشم پستانداران یافت میشود، ملانوپسین، در ساعت زیستی شبانهروزی و واکنش نوری مردمک دخیل است اما در بینایی نقش ندارد. انسانها در مجموع ۹ اپسین دارند. علاوه بر بینایی و درک نور، اپسینها ممکن است دما، صدا یا مواد شیمیایی را نیز حس کنند.