تیروکورال
From Wikipedia, the free encyclopedia
تیروکورال (به انگلیسی: Tirukkuṟaḷ)، (تامیلی: திருக்குறள்) یا بهطور خلاصه کورال (تامیلی: குறள்)، یک متن کلاسیک به زبان تامیل است که از ۱۳۳۰ دوبیتی کوتاه یا کورال، و هر دوبیتی از هفت کلمه تشکیل شدهاست.[4] متن به سه کتاب با آموزههای قصیده در فضیلت (آرام)، ثروت (پورول) و عشق (اینبام) تقسیم شدهاست،[5][6][7] که یکی از بزرگترین آثاری است که تا کنون در مورد اخلاق نوشته شدهاست، به دلیل جهانی بودن و ماهیت سکولار، آن مورد تأیید قرار گرفتهاست.[8][9] نویسندگی آن به تیروواللووار نسبت داده میشود. قدمت این متن از ۳۰۰ قبل از میلاد تا قرن ۵ پس از میلاد متفاوت است. روایتهایی آن را آخرین اثر سنگام سوم توصیف میکنند، اما تحلیلهای زبانشناختی نشان میدهد که تاریخ متأخر ۴۵۰ تا ۵۰۰ پس از میلاد بوده و پس از دوره سنگام سروده شدهاست.[10]
نویسنده(ها) | تیروواللووار |
---|---|
عنوان اصلی | திருக்குறள் |
عنوان موقت | کورال |
کشور | هند |
زبان | تامیل قدیم |
مجموعه | هجده متن کوچک |
موضوع(ها) | |
گونه(های) ادبی | شعر |
رویداده در | احتمالاً پس از عصر سنگام (حدود ۵۰۰ پس از میلاد یا قبل از آن) |
تاریخ نشر | ۱۸۱۲ (اولین نسخه چاپی شناختهشده، نسخههای خطی قدیمیتر برگ خرما وجود دارد)[3] |
انتشار به انگلیسی | 1794 |
متن اصلی | திருக்குறள் در تامیلی ویکینبشته |
ترجمه | تیروکورال در ویکینبشته |
متن کورال یکی از اولین سیستمهای معرفتشناسی و متافیزیک هند است. این اثر با القاب و عناوین جایگزین، از جمله «تامیل ودا» و «کتاب الهی» ستایش میشود.[11][12] که بر روی ایدههای اهیمسا نوشته شدهاست،[13][14][15][16][17] بر عدم خشونت و گیاهخواری اخلاقی بهعنوان فضایل برای یک فرد تأکید میکند.[18][19][20][21][22][الف] علاوه بر این، فضیلتهایی مانند راستگویی، خویشتنداری، سپاسگزاری، مهماننوازی، مهربانی، نیکی به همسر، وظیفه، بخشش و غیره را برجسته میکند.[23] علاوه بر پوشش طیف وسیعی از موضوعات اجتماعی و سیاسی مانند پادشاهی، وزارت، مالیات، دادگستری، قلعهها، جنگ، عظمت ارتش و افتخار سربازی، حکم اعدام برای شروران، کشاورزی، آموزش، پرهیز از مشروبات الکلی و مسکرات.[24][25][26] همچنین شامل فصلهایی در مورد دوستی، عشق، تولید مثل، و زندگی خانوادگی است.[23][27] این متن بهطور مؤثر باورهای نادرست قبلی را که در دوران سنگام رایج بود محکوم کرد و ارزشهای فرهنگی سرزمین تامیل را برای همیشه بازتعریف کرد.[28]
کورال در طول تاریخ خود بر دانشمندان و رهبران در سراسر حوزههای اخلاقی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، مذهبی، فلسفی و معنوی تأثیر گذاشتهاست.[29] بعضی از این افراد عبارتند از ایلانگو آدیگال، کامبار، لئو تولستوی، مهاتما گاندی، آلبرت شوایتزر، رامالینگا سوامیگال، چیدامبارام پیلای، کارل گرائول، جورج اوگلو پوپ، الکساندر پیاتیگورسکی، و یو هسی. این اثر بیشترین ترجمه، بیشترین استناد، و قابل استنادترین آثار ادبی تامیل را دارد.[30] این متن حداقل به ۴۰ زبان هندی و غیرهندی ترجمه شدهاست، که آن را به یکی از پرترجمهترین آثار باستانی تبدیل کردهاست. از زمانی که برای اولین بار در سال ۱۸۱۲ چاپ شد، متن کورال هرگز چاپ نشد.[31] کورال یک شاهکار و یکی از مهمترین متون ادبیات تامیل بهحساب میآید.[32] نویسنده آن بهدلیل انتخاب فضائل موجود در ادبیات شناختهشده و ارائه آنها به گونهای که برای همگان قابل قبول است مورد تحسین قرار گرفتهاست.[33] مردم تامیل و دولت تامیل مدتهاست که متن را محترم شمرده و از آن حمایت میکنند.[20]