دفاع مدنی
From Wikipedia, the free encyclopedia
دفاع مدنی یا حفاظت شهری تلاشی برای محافظت از شهروندان یک دولت (عموماً غیر نظامیان) در برابر حملات نظامی و بلایای طبیعی است. از اصول عملیات اضطراری استفاده میکند: پیشگیری، کاهش، آمادهسازی، پاسخ یا تخلیه اضطراری و بازیابی. برنامههایی از این دست ابتدا حداقل در دهه ۱۹۲۰ مورد بحث قرار گرفت و در دهه ۱۹۳۰ با افزایش تهدید جنگ و بمباران هوایی در برخی کشورها اجرا شد. این مسئله پس از تحقق تهدید تسلیحات هسته ای گسترده شد. از زمان پایان جنگ سرد، تمرکز دفاع مدنی تا حد زیادی از حمله نظامی به موارد اضطراری و بلایا بهطور کلی تغییر کردهاست. مفهوم جدید با اصطلاحات متعددی توصیف شدهاست که هر یک از آنها طیف معنایی خاص خود را دارند، از جمله مدیریت بحران، مدیریت اضطراری، آمادگی اضطراری، برنامهریزی برای حوادث، حوادث اجتماعی، کمک های مدنی و حفاظت مدنی.
در بعضی از کشورها، بهطور کلی دفاع مدنی به عنوان بخش اصلی دفاع در نظر گرفته میشود. به عنوان مثال، کلمه سوئدی totalförsvar (دفاع کامل) به تعهد طیف گستردهای از منابع ملی برای دفاع از آن اشاره دارد، از جمله حفاظت از همه جنبههای زندگی غیرنظامی. برخی کشورها دفاع مدنی را در راستای خطوط شبه نظامی ترتیب دادهاند، یا آن را در داخل نیروهای مسلح، مانند نیروهای دفاعی مدنی اتحاد جماهیر شوروی (Войска гражданской обороны) گنجانیدهاند.