رئوبن
From Wikipedia, the free encyclopedia
رِئوبِن یا رِؤوبِن یا رئوبین یا رؤبین (عبری: רְאוּבֵן به معنی «او بینوائی مرا دیدهاست») نخستزادهٔ یعقوب از لیه[1] بود، ولی بعد از اینکه با بلحه کنیز پدرش همخواب شد، حق نخست زادگی خود را از دست داد.[2] یعقوب در زمان مرگ در موردش گفت: «ای رئوبن! برتری نخواهی یافت، زیرا که بر بستر پدر خود برآمدی.»[3]
رئوبن | |
---|---|
اطلاعاتِ درونداستانی | |
والدین | یعقوب و لیه |
خویشاوندان | |
محل تولد | بینالنهرین |
محل مرگ | اسرائیل |
هنگامی که پسران یعقوب برای مرگ یوسف نقشه کشیدند، رئوبن که پسر بزرگتر بود، مخالفت کرد. پسران یعقوب در غیاب رئوبن، یوسف را به اسماعیلیان فروختند و رئوبن از این کار ایشان ناخرسند بود.[4] رئوبن به همراه برادرانش در جستجوی غذا به مصر رفت و خشونت یوسف با ایشان را به عنوان داوری گناهانشان پذیرفت.[5] او پیغام یوسف را در موردن بردن بنیامین به مصر، به یعقوب رسانید و گفت حاضر است پسرانش را گرو بگذارد تا وقتی که بنیامین را سالم برگرداند.[6] زمانی که یعقوب به مصر هجرت کرد، رئوبن چهار پسر به نامهای حنوک، فلو، حصرون و کرمی داشت.[7] رئوبن در سن ۱۳۵ سالگی درگذشت و در اسرائیل به خاک سپرده شد.[8]