رانش قارهای
From Wikipedia, the free encyclopedia
رانش قارهای فرضیهای شامل حرکت قارههای زمین بر اساس موقعیت یکدیگر در بستر اقیانوسها است.[1] مسئله پیوستگی قارهها پیش از جدا شدن به حالت امروزی را برای نخستین بار در سال ۱۵۹۶ آبراهام اورتلیوس (Abraham Ortelius) (۱۴ آوریل ۱۵۲۷–۲۸ ژوئن ۱۵۹۸) جغرافیدان و نقشهنگار فلاندری مطرح کرد. البته این نظریه بعدها در سال ۱۹۱۲ توسط آلفرد لوثار وگنر، (Alfred Wegener) دانشمند، زمینشناس و هواشناس آلمانی تکمیل شد. هماکنون این نظریه توسط نظریهٔ زمینساخت بشقابی برای نشان دادن چگونگی حرکت قارهها حمایت شدهاست. نظریه زمین ساخت بشقابی یا تکتونیک صفحهای (Plate tectonics) به بررسی و مطالعهٔ حرکات وسیعمقیاس در سنگ کره (به انگلیسی: لیتوسفر) کرهٔ زمین میپردازد که بر اساس این نطریه سنگ کره (به انگلیسی: لیتوسفر) زمین از صفحات بشقابی (به انگلیسی: صفحات تکتونیکی) تشکیل میشود که در کل شامل ۷ یا ۸ صفحهٔ اصلی که خود از تعداد بسیاری صفحات کوچک تشکیل میشوند است.