زبانهای کرهای
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبانهای کرهای یک خانواده زبانی کوچک متشکل از زبانهای کرهی و ججویی است. دومی غالباً به عنوان گویشی از کرهی توصیف میشود، اما به قدری متفاوت است که میتوان آن را زبان جداگانه ای برشمرد. شمار کمی از پژوهشگران پیشنهاد میکنند که گویش یوکجین در شمال شرقی نیز باید به همین ترتیب از کرهای تفکیک شود. کرهی از زمان معرفی الفبای هانگول در قرن پانزدهم کاملاً مستند شدهاست. متنهای نخستین کرهی با استفاده از نویسههای چینی بسیار دشوارتر هستند.
کرهای | |
---|---|
پراکنش: | کره، منچوری |
تبار: | یکی از خانوادههای زبانی جهان |
نیا: | نیاکرهای |
زیرگروهها: |
بکجهای (مرده)
گوگوریویی (مرده)
|
گلاتولوگ | kore1284 |
پراکندگی امروزی زبانهای کرهای |
همه گونههای نوین کرهای از تبار کرهای باستان کشور سیلا هستند. اندک اطلاعاتی که از سایر زبانهای شبهجزیره پیش از اتحاد شیلا (اواخر قرن ۷) موجود است، بیشتر مربوط به نام مکانهاست. اعتقاد بر این است که برخی از این زبانها کرهای بودهاند، اما همچنین شواهدی وجود دارد که زبانهای ژاپنی نیز در مناطق مرکزی و جنوبی شبه جزیره صحبت میشدند. تلاشهای زیادی برای پیوند دادن زبانهای کرهی با خانوادههای زبانی دیگر (اغلب تونگوزی یا ژاپنی) صورت گرفتهاست، اما هیچ ارتباط ژنتیکی بهطور قاطع اثبات نشدهاست.