زبان گوارانی
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان گوارانی (avañeʼẽ) از زبانهای بومی آمریکای جنوبی است که توسط سرخپوستان و مردم مستیزو به ویژه در پاراگوئه و مناطق همجوار آن تکلم میشود. زبان گوارانی یکی از زبانهای رسمی کشور پاراگوئه میباشد.
گوارانی | |
---|---|
avañeʼẽ | |
زبان بومی در | پاراگوئه، بولیوی، آرژانتین، برزیل |
قومیت | گوارانی |
شمار گویشوران | ناشناخته (۴٫۸۵ میلیون اشارهشده ۱۹۹۵)[1] |
توپیایی
| |
الفبای گوارانی (خط لاتین) | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | پاراگوئه بولیوی آرژانتین (استان کورینتس)[2] برزیل (ماتوگروسو جنوبی) بازار مشترک کشورهای آمریکای جنوبی |
تنظیمشده توسط | آکادمی زبان گوارانی (Avañeʼẽ Rerekuapavẽ) |
کدهای زبان | |
ایزو ۱–۶۳۹ | gn |
ایزو ۳–۶۳۹ | gug |
گلاتولوگ | para1311 [3] |
زبانشناسی | 88-AAI-f |
پراکندگی گویشوران گوارانی | |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
مهمترین نکته قابل بیان دربارهٔ زبان گوارانی این است که این زبان تنها زبان بومی قاره آمریکا است که توسط غیر سرخپوستان و اروپاییان مهاجر نیز به عنوان زبان مادری تکلم میشود. با توجه به رواج پدیده تغییر زبانی در قاره آمریکا در امتداد کشف آن توسط اروپاییان، بیشتر زبانهای سرخپوستان به سرعت به نفع اسپانیایی، انگلیسی و پرتغالی عقبنشینی کردند و به گروههای اقلیت در مناطق عمدتاً روستایی محدود شدند. با اینحال گوارانی نه تنها در میان مردم بومی پاراگوئه باقیماند بلکه بسیاری از اروپاییان مهاجر به پاراگوئه گوارانیزبان شدند و امروزه اکثریت قاطع مردم پاراگوئه را گوارانی زبانان تشکیل میدهند. زبان اسپانیایی نیز در کنار گوارانی جزو زبانهای رسمی کشور پاراگوئه است.[4]