مبارزه تن به تن
From Wikipedia, the free encyclopedia
مبارزه تن به تن (انگلیسی: Hand-to-hand combat) (نبرد پنجه در پنجه، پنجه افکندن) یک درگیری فیزیکی کشنده یا غیر کشنده بین دو یا چند نفر در محدوده بسیار کوتاه (فاصله گلاویز شدن یا در محدوده فیزیکی لازم برای استفاده سلاح دستی) است که شامل استفاده از سلاحهای دوربرد نمیشود.
مبارزه در حالی که عبارت «پنجه در پنجه» به نظر میرسد به مبارزه غیر مسلحانه اشاره دارد، این اصطلاح عمومی است و ممکن است شامل استفاده از سلاحهای سرد مانند چاقو، چوب، باتون، نیزه یا سلاحهای دستساز مانند ابزارهای چند منظوره باشد. در حالی که مبارزه تن به تن به طور عمده به تعامل با مبارزان در میدان جنگ اشاره میکند، همچنین میتواند به هر گونه درگیری فیزیکی شخصی توسط دو یا چند نفر از جمله افسران انتظامی، غیرنظامیان و مجرمان اشاره کند.
مبارزه در داخل محدودههای نزدیک (در محدوده ای کمی فراتر از گلاویز شدن) معمولاً مبارزه نزدیک یا مبارزه در محدوده نزدیک نامیده میشود. این شکل از مبارزه ممکن است شامل سلاحهای کشنده و غیر کشنده بسته به محدودیتهای اعمال شده توسط قانون غیر نظامی، قوانین نظامی درگیری یا ملاحظات اخلاقی باشد. مبارزه نزدیک با استفاده از اسلحه گرم یا دیگر سلاحهای با فاصله توسط رزمندگان نظامی در سطح تاکتیکی، به تازگی با عنوان نبرد در محدوده نزدیک تعریف میشود. ارتش ایالات متحده از اصطلاح فنون درگیری برای توصیف روشهای گوناگون نظامی مورد استفاده در آموزش مبارزه تن به تن استفاده میکند، روشهایی که ممکن است از تکنیکهای ترکیب از هنرهای رزمی و ورزشهای مبارزه ای بهره ببرند.