معاهده الیوا
From Wikipedia, the free encyclopedia
پیمان یا صلح اُلیوا (۲۳ مارس ۱۶۶۰) (به لهستانی: Pokój Oliwski) سوئدی: Freden i Oliva آلمانی: Vertrag von Oliva) یکی از معاهدات صلح پایان دهنده دومین جنگ شمالی (۱۶۵۵–۱۶۶۰)[1] بود. این پیمان، اختلافات سرزمینی میان امپراتوری سوئد و مشترکالمنافع لهستان–لیتوانی که به همراه فرانسه در جنگ سی ساله در برابر امپراتوری مقدس روم (آلمان) میجنگیدند را برطرف کرد. مازارن، صدراعظم ایتالیایی فرانسه که از حمایت انگلستان و هلند نیز برخوردار بود در جریان این حکمیت، دست داشت و به این ترتیب، ایالت مارگرافنشین براندنبورگ با عنوان دولت مستقل براندنبورگ-پروس شناخته شد.
اطلاعات اجمالی Pokój Oliwski, تاریخ امضا ...
Pokój Oliwski | |
---|---|
تاریخ امضا | ۲۳ مارس ۱۶۶۰ |
مکان امضا | سوئد، جمهوری لهستان، امپراتوری مقدس روم، براندنبورگ (پروس) |
امضاکنندگان | امپراتوری سوئد، مشترکالمنافع لهستان–لیتوانی، امپراتوری مقدس روم، براندنبورگ-پروس |
بستن
پیمان اُلیوا، در کنار معاهده وستفالی و معاهدات پیرنه و کپنهاگ، از عوامل تبدیل فرانسه به قدرت اصلی در قاره اروپا بود.