معاهده وایتانگی
From Wikipedia, the free encyclopedia
معاهده وایتانگی (مائوری: Te Tiriti o Waitangi) پیمانی است که اولین بار در ۶ فوریه ۱۸۴۰ توسط نمایندگان تاجوتخت بریتانیا و روسای مائوری از جزیره شمالی نیوزیلند امضا شد. این سند به سندی با اهمیت مرکزی برای تاریخ، قانون اساسی سیاسی ایالت و اسطورههای ملی نیوزیلند تبدیل شدهاست و نقش مهمی در تنظیم روابط سیاسی بین دولت نیوزیلند و جمعیت مائوری، به ویژه از اواخر قرن ۲۰ دارد.[1]
اطلاعات اجمالی مفاد, تاریخ پیشنویس ...
مفاد | Treaty to establish a British Governor of New Zealand, consider Māori ownership of their lands and other properties, and give Māori the rights of British subjects. |
---|---|
تاریخ پیشنویس | 4–5 February 1840 by William Hobson with the help of his secretary, James Freeman, and British Resident James Busby |
تاریخ امضا | ۶ فوریه ۱۸۴۰ |
مکان امضا | Waitangi in the Bay of Islands, and various other locations in New Zealand. Currently held at National Library of New Zealand, Wellington. |
امضاکنندگان | نمایندگانتاجوتخت بریتانیا، سران مختلف مائوری از جزیره شمالی و بعداً ۵۰۰ امضا کننده دیگر |
زبانها | زبان انگلیسی، زبان مائوری |
[[wikisource:Treaty of Waitangi}|Treaty of Waitangi}]] در ویکینبشته | |
www |
بستن
دولت نیوزیلند در سال ۱۹۷۴ روز وایتانگی را به عنوان یک تعطیل ملی تعیین کرد. هر سال تعطیلات تاریخ امضای معاهده را گرامی میدارد.