هوشع
From Wikipedia, the free encyclopedia
هوشَع (در عبری:הוֹשֵׁעַ، یونانی:Ὠσηέ به معنی «رهایی از سوی خداست») پسر بئیری نخستین پیامبر از پیامبران کوچک عهد عتیق بود. او زنی به نام گومر دختر دبلایم را به زنی گرفت[1] و از او صاحب دو پسر به نامهای یزرعیل و لوعمی و یک دختر به نام لوروحامه شد. در زمان پیامبری هوشع، بنیاسرائیل به پرستش بعل روی آورده و در مکانهای بلند قربانی میکردند[2]، و پیکره گوسالهای را در سامریه میپرستیدند.[3] آنان یهوه را نشناخته و نسبت به وی خیانت ورزیده بودند، [4] به طوری که وجود او را انکار میکردند.[5] اما هوشع آنان را به یگانهپرستی و عدالت فراخواند.[6] هوشع همچنین زنی زناکار برای خود گرفت که همانا جومر بود.[7]