وال لوگسدون فیچ
فیزیکدان آمریکایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
وال لوگسدون فیچ (به انگلیسی: Val Logsdon Fitch) (زادهٔ ۱۰ مارس ۱۹۲۳ در مریمان، نبراسکا، آمریکا – درگذشتهٔ ۵ فوریه ۲۰۱۵ در پرینستون، نیوجرسی) دانشمند فیزیک هستهای اهل آمریکا بود. فیچ و جیمز واتسون کرونین در سال ۱۹۸۰ با هم توانستند جایزهٔ نوبل فیزیک را از آن خود کنند. آنها این جایزه را به دلیل آزمایشهایی که در سال ۱۹۶۴ با استفاده از سامانهٔ شتابدهندهٔ ذارت AGS در آزمایشگاه ملی بروکهیون انجام داده بودند دریافت کردند. آنها به کمک این آزمایشها نشان دادند که برخی از واکنشهای میان زیراتمها از قانون بنیادی تقارن پیروی نمیکنند. ایشان با بررسی نیمهٔ عمر ذرهٔ کائون به این نتیجه رسیدند که اگر همین واکنش در جهت برگشت رخ بدهد، لزوماً روی مسیری که شروع شده (واکنش رفت) بازگشت نخواهد کرد و این نشان داد که واکنشهای ذرات زیراتمی نسبت به گذر زمان بیتفاوت نیستند. به این ترتیب پدیدهٔ نقض سیپی کشف شد.
وال لوگسدون فیچ | |
---|---|
زادهٔ | ۱۰ مارس ۱۹۲۳ مریمان، نبراسکا |
درگذشت | ۵ فوریهٔ ۲۰۱۵ (۹۱ سال) پرینستون، نیوجرسی |
محل تحصیل | دانشگاه کلمبیا دانشگاه مکگیل |
شناختهشده برای | کشف نقض سیپی |
جایزه(ها) | نشان جان پرایس وتریل (۱۹۷۶) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۸۰) نشان ملی علوم (۱۹۹۳) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | فیزیک ذرات |
محل کار | دانشگاه پرینستون |