پلوتونیم-۲۳۸
From Wikipedia, the free encyclopedia
پلوتونیم-۲۳۸ که به صورت Pu-۲۳۸ یا ۲۳۸Pu نیز نشان داده میشود، یکی از ایزوتوپهای پرتوزای عنصر پلوتونیم با نیمه عمر ۸۷٫۷ سال دارد. این ایزوتوپ منبع قوی برای تولید ذرات آلفا است و برخلاف دیگر ایزوتوپهای پلوتونیم ذرات دیگر را به مقدار بسیار اندک منتشر میکند. این ویژگی سبب شدهاست که از این ماده در مولد گرما-الکتریکی ایزوتوپی و واحد گرمایش رادیوایزوتوپ جهت تولید انرژی استفاده شود. این ایزوتوپ، نخستین ایزوتوپ کشف شده عنصر پلوتونیم است و در سال ۱۹۴۱ به وسیله بمباران ایزوتوپ اورانیوم-۲۳۸ با دوتریوم و توسط گلن سیبورگ تولید شد.
اطلاعات اجمالی عمومی, نماد ...
عمومی | |
---|---|
نماد | ۲۳۸Pu |
نامها | پلوتونیم-۲۳۸، Pu-۲۳۸ |
پروتونها | ۹۴ |
نوترونها | ۱۴۴ |
اطلاعات هسته | |
نیمهعمر | ۸۷٫۷ سال |
ایزوتوپهای والد | ۲۴۲Cm (α) ۲۳۸Np (β−) ۲۳۸Am (β+) |
محصولات واپاشی | ۲۳۴U |
جرم ایزوتوپ | ۲۳۸٫۰۴۹۵۵۳ u |
اسپین | ۰ |
حالتهای واپاشی | |
حالت واپاشی | انرژی واپاشی (MeV) |
واپاشی آلفا | ۵٫۵۹۳ |
ایزوتوپهای پلوتونیم جدول کامل نوکلیدها |
بستن