پلیدیمتیلسیلوکسان
From Wikipedia, the free encyclopedia
پلیدیمتیلسیلوکسان (PDMS) معمولترین پلیسیلوکسان بکار گرفته شده به عنوان بایندر است. در ساختار آن دو گروه متیل بر روی اتم سیلیسیم قرار گرفتهاست.
Polydimethylsiloxane | |
---|---|
poly(dimethylsiloxane) | |
دیگر نامها PDMS | |
شناساگرها | |
شماره ثبت سیایاس | ۶۳۱۴۸-۶۲-۹ Y |
UNII | 92RU3N3Y1O Y |
کد اِیتیسی | P03AX05 |
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | (C2H6OSi)n |
چگالی | 965 kg m-3 |
دمای ذوب | N/A (دمای انتقال شیشه) |
دمای جوش | N/A (دمای انتقال شیشه) |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
Y (بررسی) (چیست: Y/N؟) | |
Infobox references | |
|
پلی دی متیل سیلوکسان(PDMS) که با نامهای دی متیل پلی سیلوکسان و دایمتیکون نیز شناخته میشود، به گروهی از پلیمرهای آلی- سیلیکونی گفته میشود.[1] PDMS به سبب خواص و تطبیق پذیری که منجر به کابردهای فراوان آن میشود، به عنوان پراستفادهترین پلیمر آلی بر پایه سیلیکون شناخته میشود.[2]
PDMS معمولاً بخاطر خواص رئولوژیکی بخصوص خود شناخته میشود. این ماده به لحاظ اپتیکی شفاف و بهطور کلی خنثی، غیر سمی و غیرقابل اشتعال است. یکی از انواع روغنهای سیلیکون بحساب میآید و طیف وسیعی از کاربردها را از لنزهای تماسی و تجهیزات پزشکی تا الاستومرها را دربرمی گیرد. همچنین در شامپوها، غذاها، به عنوان ماده درزگیر، روانکار و کاشیهای مقاوم حرارتی کاربرد دارد.