پیوندگرایی (شناختی)
From Wikipedia, the free encyclopedia
پیوند گرایی (به انگلیسی: Connectionism) هم به رویکردی در حوزه علوم شناختی اشاره دارد که امیدوار است پدیدههای ذهنی را با استفاده از شبکههای عصبی مصنوعی (ANN) توضیح دهد و هم به طیف گستردهای از تکنیکها و الگوریتمها با استفاده از شبکههای عصبی مصنوعی در زمینه هوش مصنوعی برای ساخت ماشینهای هوشمندتر به کار میرود. پیوندگرایی یک نظریه شناختی مبتنی بر فعالیت سیگنال توزیعشده همزمان از طریق اتصالاتی ارائه میدهد که میتوانند به صورت عددی نمایش داده شوند، جایی که یادگیری با اصلاح نقطه قوت اتصال بر اساس تجربه رخ میدهد.[1]