چارلز هارد تاونز
فیزیکدان آمریکایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
چارلز هارد تاونز (به انگلیسی: Charles Hard Townes) (زادهٔ ۲۸ ژوئیه ۱۹۱۵، گرینویل کالیفرنیا – درگذشتهٔ ۲۷ ژانویه ۲۰۱۵، برکلی، کالیفرنیا) فیزیکدان آمریکایی بود که در مورد لیزر و میزر تحقیقات بسیار داشت. چارلز تونز در سال ۱۹۶۴ به همراه با الکساندر میخایلوویچ پروخورف[1] و نیکولای گنادیویچ پاسوف[2] جایزه نوبل فیزیک را دریافت نمود. او استاد راهنمای علی جوان، ویلیام اسمیت،[3] جیمز پ گوردون،[4] روبرت و بوید،[5] و رایموند چیاوو[6] بودهاست.
اطلاعات اجمالی چارلز هارد تاونز, زادهٔ ...
چارلز هارد تاونز | |
---|---|
زادهٔ | ۲۸ ژوئیهٔ ۱۹۱۵ گرینویل، جنوب کالیفرنیا |
درگذشت | ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۱۵ (۹۹ سال) برکلی، کالیفرنیا |
ملیت | |
محل تحصیل | Furman University دانشگاه دوک مؤسسه فناوری کالیفرنیا |
شناختهشده برای | اختراع لیزر |
جایزه(ها) | جایزه نوبل فیزیک سال ۱۹۶۴ مدال افتخار انجمن مهندسان برق و الکترونیک (۱۹۶۷) تمپولوتون ۲۰۰۵ |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | فیزیک |
محل کار | آزمایشگاه بل دانشگاه کلمبیا دانشگاه کالیفرنیا، برکلی مؤسسه فناوری ماساچوست |
دانشجویان دکتری | علی جوان ویلیام اسمیت جیمز پی گوردون روبرت بوید رایموند چیاوو |
بستن