گروههای قومی زبانی فیلیپین
From Wikipedia, the free encyclopedia
جزایر کشور فیلیپین سکونتگاه گروههای قومی زبانی مختلفی هستند که عمدتاً از گویشوران زبانهای خانواده آسترونزیایی میباشند. بسیاری از این گروهها به مسیحیت گرویدهاند که به ویژه ساکنان مناطق ساحلی و کم ارتفاع فیلیپین از این جملهاند. عناصری از فرهنگهای غیر بومی در ساکنان این مناطق توسعه یافته است. گروههای قومی زبانی فیلیپین شامل این موارد میشود:
- ایواتان ها Ivatans
- ایلوکانوها Ilocanos
- Pangasinenses
- Kapampangans
- تاگالوگ ها
- بیکولانوها Bicolanos
- ویسایاییها
- Warays
در غرب میندانائو و مجمع الجزایر سولو گروههای بومی پیرو اسلام ساکن هستند. اسپانیاییها آنها را با توجه به نام قوم مور (علیرغم اختلافات فاحش فرهنگی به جز دین مشترک) مورو Moros نامیدند. در مناطق مرتفع میندانائول مردمان لوماد Lumad ساکن هستند که باورهای دینی خود را دارند.
مردم نگریتو گروه قومی پیش از آسترونیزیاییها هستند که از سرزمینهای اصلی آسیا و یکی از قدیمیترین انسانهای شناخته شده ساکن در فیلیپین با قدمت حدود ۹۰۰۰۰ سال هستند. جمعیت آنها در سال ۲۰۰۴ در حدود ۳۱٬۰۰۰ نفر بوده است.[1] [نیازمند منبع]
اکثر فیلیپینیها را مردم مالایو-پلینزی تشکیل میدهند که یکی از شاخههای مهم از خانواده زبانی آسترونزیایی محسوب میشود. سایر گروههای قومی در فیلیپین در اقلیت قرار دارند. مردمانی از قوم چینی هان، هندیها، اسپانیاییها، اروپاییها و دیگر گروههای قومی از کشورهای دیگر هم در فیلیپین ساکن هستند. است.