یان، پادشاه بوهم
From Wikipedia, the free encyclopedia
یان نابینا (لوکزامبورگی: Jang de Blannen; آلمانی: Johann der Blinde von Luxemburg; چکی: Jan Lucemburský؛ ۱۰ اوت ۱۲۹۶–۲۶ اوت ۱۳۴۶) کنت لوکزامبورگ از سال ۱۳۰۹ و شاه بوهم از سال ۱۳۱۰ و شاه اسمی لهستان بود. او بزرگترین پسر امپراتور مقدس روم هاینریش هفتم و همسرش مارگارت برابانت بود. یان در ۵۰ سالگی در نبرد کرسی کشته شد و پیش از آن، یک دهه نابینا بود.
اطلاعات اجمالی یان نابینا, شاه بوهم ...
یان نابینا | |
---|---|
شاه بوهم | |
سلطنت | ۱۳۱۰–۱۳۴۶ |
تاجگذاری | ۷ فوریه ۱۳۱۱، پراگ[1] |
پیشین | هاینریش |
جانشین | کارل چهارم |
کنت لوکزامبورگ، آرلن و دوربی | |
سلطنت | ۱۳۱۳–۱۳۴۶ |
پیشین | هاینریش هفتم |
جانشین | کارل چهارم |
زاده | ۱۰ اوت ۱۲۹۶ لوکزامبورگ[نیازمند منبع] |
درگذشته | ۲۶ اوت ۱۳۴۶ (حدود ۵۰) near کخسی آنپنسیو |
آرامگاه | صومعه آلمنستر در لوکزامبورگ |
همسر(ان) | الیشکای بوهم بئاتریس بوربون |
فرزند(ان) | مارگارت بوهم بون بوهم کارل چهارم یان ییندریک آنای بوهم واتسلاو یکم لوکزامبورگ نیکولاس لوکزامبورگ (نامشروع) |
خاندان | لوکزامبورگ |
پدر | هاینریش هفتم |
مادر | Margaret of Brabant |
بستن