سپیدایی هندسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
در علم نجوم، سپیدایی هندسی یک جرم آسمانی، نسبت روشنایی واقعی آن از دید منبع نور (یعنی در زاویه فاز صفر) به روشنایی یک دیسک مسطح ایدهآل، کاملاً بازتابنده و با بازتاب پخشیده (لامبرتی) با همان سطحمقطع است (این زاویهٔ فاز به جهت مسیرهای نور اشاره میکند و به معنای مرسوم آن در اپتیک یا الکترونیک، یعنی یک زاویهٔ فاز، نیست).
بازتاب پخشیده نشان میدهد که تابش به صورت همسانگرد بازتاب میشود و هیچ نشانی از محل منبع نور فرودی وجود ندارد. زاویهٔ فاز صفر مربوط به مشاهده در امتداد جهت روشنایی است. برای ناظران زمینی، این زمانی اتفاق میافتد که جسم مورد نظر در وضعیت مقابله و در دایرةالبروج قرار دارد.
سپیدایی هندسی بصری، به کمیت سپیدایی هندسی هنگامی که تنها برای تابش الکترومغناطیسی در طیف مرئی درنظر گرفته میشود اشاره دارد.