نظریه زبانها
From Wikipedia, the free encyclopedia
در منطق، ریاضیات، علوم کامپیوتر و زبانشناسی، نظریهٔ زبانها به مطالعهٔ زبانهای صوری و دستهبندی آنها میپردازد. در نظریهٔ زبانها تنها جنبههای نحوی زبانها (یعنی الگوهای ساختاری درونی آنها) تجرید و انتزاع میشود و به معنای جملات و ... اهمیتی نمیدهیم (مثلاً جملهٔ «رنگ آسمان قرمز است» ممکن است در یک زبان صوری جملهٔ مورد قبولی باشد).
این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی بهجز زبان فارسی نوشته شدهاست. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخهای از ویکیپدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحثهای مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحههای نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف میشود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکیپدیا منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را بهعنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زدهاید، لطفاً عبارت {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=نظریه زبانها}} ~~~~ را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید. |
نظریهٔ زبانها به عنوان راهی برای درک قوانین نحوی زبانهای طبیعی از زبان شناسی سرچشمه گرفت و نوام چامسکی در پیشرفت آن نقش مؤثری داشت. در علوم کامپیوتر، زبانهای صوری به عنوان مبنایی برای تعریف دستور زبانهای برنامهنویسی استفاده میشوند. در نظریهٔ پیچیدگی محاسباتی، مسائل تصمیم معمولاً به عنوان زبانهای صوری تعریف میشوند و کلاسهای پیچیدگی به عنوان مجموعهای از زبانهای صوری تعریف میشوند که میتوانند توسط ماشینهای تجزیهگر تجزیه شوند. در منطق، فرمالیسم ریاضی و مبانی ریاضی، از زبانهای صوری برای تعریف دقیق نحو دستگاههای صوری همچون نظریهٔ مجموعهها استفاده میشود.[1]
یک زبان صوری (به انگلیسی: formal language) شامل کلماتی است متشکل از حروف یک الفبا که بر اساس قوانینی به صورت خوشساخت شکل بگیرند.[2]
در علوم کامپیوتر و ریاضیات که معمولاً با زبانهای طبیعی سروکار ندارند، صفت «صوری» حذف می شود.[3] مفهوم گرامر صوری شباهت بیشتری به تصور انسانی از یک زبان دارد. زبانی که با قواعد نحوی محدود شده باشد.