مغولستان داخلی
یکی از مناطق خودمختار کشور جمهوری خلق چین / From Wikipedia, the free encyclopedia
منطقه خودمختار مغولستان داخلی (به مغولی: ᠥᠪᠥᠷ ᠮᠣᠩᠭᠣᠯ، Өвөр Монгол، تلفظ: اوبور مُنغول، به چینی: 内蒙古) منطقهای خودمختار در چین است که از سوی شمال با مغولستان و روسیه هممرز است.
منطقه خودمختار مغولستان داخلی
内蒙古自治区 ᠥᠪᠥᠷ ᠮᠣᠩᠭᠣᠯ ᠤᠨ ᠥᠪᠡᠷᠲᠡᠭᠡᠨ ᠵᠠᠰᠠᠬᠤ ᠣᠷᠣᠨ | |
---|---|
نویسهگردانی چینی | |
• نویسههای چینی سادهشده | 内蒙古自治区 |
• پینیین | Nèi Měnggǔ Zìzhìqū |
• شیائو جینگ | نُوِ مٍقُ زِجِکِیُوِ |
• کوتاه شده | NM / 蒙 (Měng) |
آوانویسی مغولی | |
• الفبای مغولی سنتی | ᠥᠪᠥᠷ ᠮᠣᠩᠭᠣᠯ ᠤᠨ ᠥᠪᠡᠷᠲᠡᠭᠡᠨ ᠵᠠᠰᠠᠬᠤ ᠣᠷᠣᠨ |
• الفبای سیریلیک | Өвөр Монголын Өөртөө Засах Орон |
• نویسهگردانی به لاتین | Öbür mongγol-un öbertegen jasaqu orun |
نقشه استانهای چین و جایگاه مغولستان داخلی | |
مختصات: ۴۴°۰۰′۰۰″ شمالی ۱۱۳°۰۰′۰۰″ شرقی | |
کشور | چین |
مرکز | خوخخوت |
بزرکترین شهر | بائوتو |
مدیریت | |
• رئیس | هو چونچوا |
مساحت | |
• کل | ۱٬۱۸۳٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۴۵۷۰۰۰ مایل مربع) |
جمعیت (۲۰۱۰) | |
• کل | ۲۴٬۷۰۶٬۳۲۱ |
کد ایزو ۳۱۶۶ | CN-15 |
HDI | ۰٫۸۰۳ (۱۳ام) |
GDP | تریلیون رنمینبی |
ترکیب نژادی | هان ۷۹ درصد مغول ۱۷ درصد منچو ۲ درصد هوئی ۰٫۹ درصد دائور ۰٫۳ درصد |
وبگاه |
جمعیت مغولستان داخلی ۲۳٬۸۴۰٬۰۰۰ نفر است که در حدود ۸۰ درصد از آنها چینی (قوم هان) هستند و مغولها در حدود ۱۷ درصد از جمعیت را تشکیل میدهند. مساحت منطقه خودمختار مغولستان داخلی یک میلیون و دویست هزار کیلومتر مربع است که ۱۲ درصد از خاک چین را تشکیل میدهد.
منطقه خودمختار مغولستان داخلی در سال ۱۹۴۷ تأسیس شد و مرکز آن شهر هوههوت ولی بزرگترین شهر آن بائوتو است. مغولستان داخلی ۱۲ شهرستان دارد.
مغولستان داخلی از منابع فراوانی همچون زغالسنگ، گاز طبیعی، کرک کشمیری و عناصر کمیاب معدنی برخوردار است. میزان کانیهای نوبیوم، زیرکونیوم و بریلیوم در این منطقه بیش از هر استان دیگر چین است. خاکهای کمیاب مغولستان داخلی حدود ۱۵٪ از کل ذخایر زغالسنگ جهان را در خود جای دادهاست.
منطقه مغولستان داخلی در طول تاریخ بارها میان کشاورزان چینی و کوچنشینان مغول دست به دست میگشت.