کشاورزی فشرده
From Wikipedia, the free encyclopedia
کشاورزی فشرده[1][2][3][4][5] یا کشاورزی متمرکز[6] (به انگلیسی: Intensive agriculture) یا کشاورزی صنعتی که در مقابل کشاورزی گسترده قرار دارد، گونهای کشاورزی است که در آن ورودی و خروجی به ازای هر متر مکعب زمین بسیار بیشتر است. کشاورزی صنعتی با نسبت آیش کم (سالهایی که یک زمین شخمشده و چیزی در آن کاشته نشدهاست)، استفاده بیشتر از نهادهها مانند سرمایه و نیروی کار، و باردهی بالاتر محصول در واحد سطح زمین مشخص میشود.[7]
کشاورزی تجاری امروزی از یک یا چند جهت کشاورزی فشرده به شمار میرود. روشهای کشاورزی که به روشهای صنعتی تکیه زیادی دارند کشاورزی صنعتی نامیده شده و با نوآوری برای افزایش بهرهوری شناخته میشوند. این روشها شامل کاشت چندین محصول در یک سال، کاهش دفعات سالهای آیش و اصلاح ارقام است. همچنین شامل افزایش استفاده از کودها، تنظیمکنندههای رشد گیاهان، و سموم دفع آفات و کشاورزی مکانیزه میشود. در این گونه کشاورزی بر روی شرایط رشد، از جمله شرایط آب و هوا، خاک، آب، علفهای هرز و آفات تجزیه و تحلیل و کنترل بیشتری انجام میشود. کشتزارهای متمرکز در کشورهای توسعهیافته گسترش فراوانی یافتهاند و در حال گسترش روزافزون در سراسر جهان هستند. بیشتر محصولاتی مانند گوشت، فراورده لبنی، تخممرغ، میوهها و سبزیجات که در سوپرمارکتها یافت میشوند در چنین مزارعی تولید شدهاند.
برخی از زمینهای کشت فشرده ممکن است از روشهای پایدار استفاده کنند، اگرچه این امر نیازمند داشتن نیروی کار بیشتر یا بازده پایینتر است.[8]