Brabânsk
From Wikipedia, the free encyclopedia
Under Brabânsk ferstiet men de measte as farianten fan it Nederlânsk beskôge dialekten dy't sprutsen wurde yn de provinsje Noard-Brabân en de Flaamske provinsjes Antwerpen en Flaamsk-Brabân. Fierders falle, rom definearre, ek it Súd-Geldersk en de dialekten fan noardlik Nederlânsk-Limburch en it Lân fan Hulst en westlik Belgysk-Limburch ûnder it Brabânsk. Yn it noardwesten fan Noard-Brabân (Willemstêd) sprekt men in Hollânsk dialekt, wylst de dialekten fan de doarpen Budel, Maarheeze en Soerendonk yn essinsje farianten binne fan it Limburchsk.
It Brabânsk is mei it Hollânsk de grutste groep Nederlânske haaddialekten. De earste wichtige foarming fan it Standertnederlânsk barde yn de 16e iuw yn Antwerpen. De standerttaal dy't doe foarme waard ûndergie benammen in soad Brabânske ynfloeden.