Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2016
From Wikipedia, the free encyclopedia
A tempada 2016 de Fórmula Un foi a 67ª tempada da Fédération Internationale de l'Automobile (FIA) do Campionato do Mundo de Fórmula Un, que é recoñecido como a clase máis alta da competición para coches de carreiras de rodas abertas. Equipos e pilotos competiron polo Campionato do Mundo de Pilotos e polo Campionato do Mundo de Construtores, en vinte e un Grandes Premios na que foi a tempada máis longa na historia deste deporte ata o momento. Empezaron en Australia o 20 de marzo e o acabaron en Abu Zabi.[1]
Tipo | Fórmula 1 |
---|---|
Organizador | Federación Internacional do Automóbil |
Número de participantes | 24 |
Participantes | |
Localización e Datas | |
Intervalo de tempo | 20 de marzo de 2016 – 27 de novembro de 2016 |
Número de edición | 67 (2016) |
Competición | |
Campionato do Mundo de pilotos de Fórmula 1 | Nico Erik Rosberg |
Campionato do Mundo de Construtores | Mercedes |
Datos estatísticos | |
Carreires | 21 |
A tempada de 2016 viu a grella ampliada a vinte e dous coches coa entrada do equipo Haas.[2] Renault volveu ao deporte como construtor logo dunha ausencia de catro anos logo da adquisición de Lotus antes de comezar a tempada.[3] O calendario ampliouse de xeito similar, co regreso do Gran Premio de Alemaña. O Gran Premio de Europa tamén foi revivido, co acontecemento que visita un novo circuíto na capital de Acerbaixán, Bakú.[1]
Nico Rosberg gañou o seu primeiro título do campionato do mundo de pilotos na carreira final da tempada 2016 en Abu Zabi. Con nove vitorias e sete podios, Rosberg venceu ao seu compañeiro e defendor do Campión do Mundo Lewis Hamilton por cinco puntos. Ao facelo, Rosberg seguiu o éxito do seu pai Keke Rosberg en 1982 e converteuse no segundo fillo dun campión en converterse tamén en campión, unha fazaña previamente alcanzada por Graham e Damon Hill. No Campionato Mundial de Construtores, Mercedes logrou revalidar con éxito o seu título por terceiro ano consecutivo, batendo a Red Bull Racing por douscentos noventa e sete puntos. Ferrari terminou terceiro na xeral, outros setenta puntos por detrás.[4]